حجت‌الاسلام علم‌الهدی با تأکید بر عاشورایی برگزار کردن غدیر، گفت: وقتی سفره‌‌ای به نام غدیر گشوده می‌شود، همه زانوی ادب زده و از برکت و معنویت غدیر ارتزاق می‌کنند؛ این نوعی اطاعت از خدا و رسول(ص) است.
حجت‌الاسلام والمسلمین «محمدباقر علم‌الهدی» درباره فلسفه عظمت و اهمیت غدیر به خبرگزاری شبستان اظهار کرد: غدیر، محک و آزمونی است که خدای متعال از همه مسلمین در طول حیات آن‌ها گرفته برای آنکه مشخص شود چقدر آماده اطاعت از اوامر خدا و رسول او هستیم. چنان‌که در آیه 69 سوره مبارکه نساء می‌فرماید: «وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ وَحَسُنَ أُولَئِكَ رَفِيقًا؛ و آنان که اطاعت خدا و رسول کنند البته با کسانی که خدا به آن‌ها لطف فرموده یعنی با پیغمبران و صدیقان و شهیدان و نیکوکاران محشور خواهند شد و اینان نیکو رفیقانی هستند».
حجت‌الاسلام علم‌الهدی درباره ضرورت عاشورایی برگزار کردن ایام غدیر، گفت: هر جا مردم بر اساس توصیه‌های قرآن و آموزه‌های نبوی(ص) عمل کردند مسیر سعادت برایشان هموار شده و هر جا خودشان دست به انتخاب زدند، راه‌ها و دل‌ها متشتت شد. از این رو، مهم‌ترین دستاورد عاشورایی برگزار کردنِ غدیر و حماسی کردن فرهنگ غدیر آن است که همه با فراخوانی عمومی برای امت اسلام، پیام حضرت رسول(ص) را نه فقط به اندیشه و فکر بلکه در عمل به منصه ظهور برسانیم.
وی ابراز کرد: اینکه تأکید است غدیر مثل عاشورا همگانی شود یعنی مردم به مسیر اجرای اوامر قرآن و پیامبر(ص) بازگردند که اگر چنین کنیم جامعه جهانی عموماً و جامعه اسلامی خصوصاً به سعادت دست می‌یابد.
حجت الاسلام علم‌الهدی با اشاره به انتخاب شعار «هر خانه یک پرچم، هر خانه یک غذا» برای دهه امامت و ولایت، گفت: مهم‌ترین نقطه عطف اکرام انسان‌ها به یکدیگر، هم‌سفره شدن و نشستن دور یک سفره کنار یکدیگر است، اطعام ریشه در مهر و محبت و عشق و نوع‌دوستی و صمیمیت دارد. از رهگذر تغذیه و سفره‌داری غدیر می‌توان انسان‌ها را پای سفره معنویت نیز نشاند.
این کارشناس برنامه‌های معارفی رسانه ملی در پایان خاطرنشان کرد: وقتی سفره‌ای به نام غدیر گشوده می‌شود، همه زانوی ادب زده و از برکت و معنویت غدیر ارتزاق می‌کنند و این نوعی اطاعت از خدا و رسول(ص) است. غدیر محور همه خوبی‌هاست و بزرگداشت آن ابراز عمق دینداری مردم و محبت آن‌ها به خدا، رسول خدا(ص) و امیرالمؤمنین(ع) است.