موعظه
با قصد قربت به همه اعمالت رنگ عبادت بزن
آیت‌الله محمدصالح کمیلی
امام خمینی(ره) در کتاب شریف آداب الصلاه با تأکید بر لزوم و وجوب عرفان، حال شخص نمازگزار را بیان می‌فرمایند و تصریح می‌کنند انسان می‌تواند با قصد قربت الهی همه اعمال خود را به صورت عبادت درآورد. انسان نباید در نماز خود را ببیند و کاملاً باید از عالم نفس خارج شده و انقطاع تام پیدا کرده و فقط خدا را ببیند؛ این کاری خیلی مشکل و نیازمند سال‌ها مجاهدت با نفس است.
امام(ره) می‌فرمایند: انسان باید از حضور و محضر نماز غافل نشود، فقط خدا را ببیند، از وجود خودش و اشیا دست بکشد، نباید برای غیر خدا هیچ قدرت مستقلی ببیند که در این صورت شرک است که برای شخص عارف بسیار مشکل است چنین حالتی داشته باشد، اگر انسان نتواند حضور خدا را در خود پیدا کند لااقل باید ایمان بیاورد به اینکه خود را در محضر او ببیند.
امام(ره) می‌فرمایند: مرتبه دیگر که نازل‌تر است این است که انسان خود را در محضر خدا ببیند و ادب حضور را در پیشگاه الهی داشته باشد و بداند در محضر ربوبیت است. انسان می‌تواند با تلقین، به ملکه و عادت برسد به‌طوری که نتواند از حال مراقبه دائمی خارج شود؛ ولی این امر به‌سادگی میسر نمی‌شود و نیازمند کشیک نفس کشیدن همیشگی است تا آنجایی که در تمرین واجبات و ترک محرمات، عدالت ملکه انسان شود. آیت‌الله خویی صرف استقامت در واجبات و ترک محرمات را منجر به پیدایش ملکه شدن عدالت در انسان می‌دانستند ولی امام(ره) افزون بر این موضوع تأکید داشتند در اثر مراقبات مکرر می‌توان تحصیل ملکه عدالت و تقوا نمود و عبد زمانی عبد است که معبود را در خود ببیند و در محضر او باشد. در حدیثی به نقل از ابوحمزه ثمالی آمده: امام سجاد(ع) را دیدم که در حال نماز خواندن است و عبایشان از دوش مبارک افتاده ولی حضرت توجهی نفرموده تا از نماز فارغ شدند. این موضوع را از ایشان پرسیدم. فرمودند: وای بر تو آیا می‌دانی در خدمت چه کسی بودم؟ و این در حالی بود که تمام اعضای آن حضرت از نشستن در برابر خداوند می‌لرزید و مانند کسی نماز می‌خواند که گویا آخرین نماز ایشان است.
این آموزش خیلی خوبی است و ما باید پیش از ورود به نماز کمی فکر کنیم که شاید این آخرین نماز ماست و فوری وارد نماز نشویم. تفکر در مرگ می‌تواند توجه بیشتری برایمان ایجاد کند.
امام(ره) می‌فرمایند: انسان باید از حضور و محضر نماز غافل نشود، فقط خدا را ببیند، از وجود خودش و اشیا دست بکشد، نباید برای غیر خدا هیچ قدرت مستقلی ببیند که در این صورت شرک است که برای شخص عارف بسیار مشکل است چنین حالتی داشته باشد، اگر انسان نتواند حضور خدا را در خود پیدا کند لااقل باید ایمان بیاورد به اینکه خود را در محضر او ببیند.
امام(ره) می‌فرمایند: مرتبه دیگر که نازل‌تر است این است که انسان خود را در محضر خدا ببیند و ادب حضور را در پیشگاه الهی داشته باشد و بداند در محضر ربوبیت است. انسان می‌تواند با تلقین، به ملکه و عادت برسد به‌طوری که نتواند از حال مراقبه دائمی خارج شود؛ ولی این امر به‌سادگی میسر نمی‌شود و نیازمند کشیک نفس کشیدن همیشگی است تا آنجایی که در تمرین واجبات و ترک محرمات، عدالت ملکه انسان شود. آیت‌الله خویی صرف استقامت در واجبات و ترک محرمات را منجر به پیدایش ملکه شدن عدالت در انسان می‌دانستند ولی امام(ره) افزون بر این موضوع تأکید داشتند در اثر مراقبات مکرر می‌توان تحصیل ملکه عدالت و تقوا نمود و عبد زمانی عبد است که معبود را در خود ببیند و در محضر او باشد. در حدیثی به نقل از ابوحمزه ثمالی آمده: امام سجاد(ع) را دیدم که در حال نماز خواندن است و عبایشان از دوش مبارک افتاده ولی حضرت توجهی نفرموده تا از نماز فارغ شدند. این موضوع را از ایشان پرسیدم. فرمودند: وای بر تو آیا می‌دانی در خدمت چه کسی بودم؟ و این در حالی بود که تمام اعضای آن حضرت از نشستن در برابر خداوند می‌لرزید و مانند کسی نماز می‌خواند که گویا آخرین نماز ایشان است.
این آموزش خیلی خوبی است و ما باید پیش از ورود به نماز کمی فکر کنیم که شاید این آخرین نماز ماست و فوری وارد نماز نشویم. تفکر در مرگ می‌تواند توجه بیشتری برایمان ایجاد کند.
برچسب ها :
ارسال دیدگاه
تیتر خبرها
-
نماد هویتبخشی در عصر گمگشتگی
-
به استقبال عزای بابالحوائج (ع)
-
گناه، دنبالهدار است
-
چند خط دلتنگی
-
مسئولان به موانع پیش روی زیارت توجه جدی داشته باشند
-
رونمایی از نسخه خطی اثر «شیخ مفید»
-
انتشار مجموعه زندگینامه امامخمینی(ره) در «آقا روحالله»
-
فرمانده لشکر شمر و یزید
-
تقویت وحدت کشورهای اسلامی برای مقابله با توطئه استکبار جهانی
-
بهرهبرداری از چهار وضوخانه جدید در رواقهای حرم رضوی
-
با قصد قربت به همه اعمالت رنگ عبادت بزن
