علی‌اکبر احمدیان گفت: ما در حال گذار از نوعی حکمرانی پیچیده مبتنی بر اطلاعات هستیم که روزبه‌روز در حال توسعه است و با تکیه بر فناوری اطلاعات، نه‌تنها دولت‌ها بلکه نظام سلطه با شناختی که از افراد و جوامع پیدا کرده، به‌سمت کنترل‌های روانکاوانه‌ای گام برمی‌دارد که کمتر رنگ‌وبوی مداخله سنتی دارد، اما امکانی بیشتر برای اعمال سیاست و کنترل در اختیار حاکمان و دیگرانی قرار می‌دهد که می‌توانند اطلاعات را در اختیار گیرند. به‌همین سبب اکنون اطلاعات نقش و اهمیتی به‌مراتب بیش از گذشته پیدا کرده و یکی از مهم‌ترین چالش‌های امنیتی در عرصه بین‌المللی و فضای سایبری است که حل آن نیازمند همکاری و مشارکت جمعی کشورهاست. 
دبیر شورای عالی امنیت ملی ادامه داد: اینک باید توجه‌ها را به دو تهدید بزرگ جلب کرد که از آن به «تهدید نرم» و «تهدید نیمه‌سخت» تعبیر می‌شود و از این منظر، امنیت فردی و اجتماعی و حاکمیت ملی کشورها به‌سرعت در معرض این دو تهدید قرار گرفته است. 
وی افزود: فقدان قوانین عادلانه بین‌المللی در این حوزه سبب شده دولت آمریکا با دراختیارداشتن مدیریت جهانی اینترنت و توسعه سکوهای اینترنتی، فضای سایبر بین‌المللی را قلمرو حاکمیتی خود بداند و بر حکمرانی کشورهای مختلف به‌ویژه در حوزه امنیت ملی آن‌ها اعمال نفوذ کند. 
احمدیان تأکید کرد: جمهوری اسلامی ایران یکی از کشورهایی است که سال‌ها قربانی حملات سایبری متعدد ازسوی آمریکا و رژیم‌صهیونیستی بوده است. 

سوء‌استفاده آمریکا از سامانه‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری
وی در بخش دیگری از سخنانش گفت: با توجه به اینکه اکثر سامانه‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری به‌ویژه سیستم‌عامل‌های رایانه‌ها و گوشی‌های هوشمند متعلق به شرکت‌های آمریکایی است، این کشور از این ابزار سوء‌استفاده می‌کند؛ همان‌طور که در چندین عملیات خرابکارانه، جاسوسی و تروریستی از قبیل حمله به کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در دمشق یا ترور فلسطینی‌ها از بسترهای مذکور استفاده شده است. 
دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران به برخی کشورها که اجازه استقرار مراکز امنیت سایبری یا خرید و نصب سخت‌افزارها و نرم‌افزارهای رژیم‌صهیونیستی را داده‌اند، هشدار داد و گفت: رژیمی که با نسل‌کشی و کودک‌کشی و زن‌کشی در فلسطین و جنایات متعدد علیه بشریت در غزه ماهیت خود را بر همگان آشکار ساخت، صلاحیت ورود به این عرصه مهم را ندارد و کشورها باید مطمئن باشند که با گشودن مرزهای خود برای این رژیم، زیرساخت بزرگی برای تهدید امنیتی خود ایجاد کرده‌اند که جاسوسی از مردم و مقام‌های کشورشان بخش بسیار کوچکی از این خطر است؛ خطری که مشکل بزرگی برای بقا و ثبات این کشورها خواهد بود. 
وی بسته پیشنهادی جمهوری اسلامی ایران به نشست امنیتی سن‌پترزبورگ را چنین تشریح کرد: 1- همکاری‌های دوجانبه و چندجانبه بین‌المللی با موضوع امنیت اطلاعات بر مبنای نظریه و رویکرد جمهوری اسلامی ایران به امنیت اطلاعات؛ 2- چندجانبه‌کردن نهادها و ساختارهای بین‌المللی در حوزه امنیت اطلاعات و سایبر و خارج‌کردن آن از انحصار یک کشور؛ 3- همکاری برای تدوین قوانین و مقررات مرتبط با امنیت اطلاعات و امنیت سایبری جهانی (دیپلماسی سایبری) در ابعاد مختلف و دفاع هماهنگ از آن‌ها در مجامع بین‌المللی و مقابله با یک‌جانبه‌گرایی آمریکا در فضای سایبر؛ 4- تشکیل ائتلاف‌های ضدتحریمی و استفاده از سامانه‌ها و سکوهای غیرآمریکایی تحریم‌ناپذیر برای تبادلات تجاری و اداری میان اعضا؛ 5- تقسیم کار بین کشورهای مستقل برای تولید سخت‌افزارها، نرم‌افزارها، دیتاسنترها و سکوهای مستقل. 
احمدیان تصریح کرد: جمهوری اسلامی ایران همچون گذشته آمادگی دارد در عرصه تأمین صلح و امنیت پایدار بین‌المللی به‌ویژه در عرصه مقابله با تهدیدهای تروریستی و افراط‌گرایی با دیگر کشورها در سطح جهان و منطقه همکاری کند.