«اسجیل» نام یکی از روستاهای بسیارزیبا، باصفا و خرم شهرستان چناران است که به سبب کوهپایه‌ای بودن، دارای آب‌وهوایی نشاط‌ آور و منحصربه‌فرد است.
روستای اسجیل از لحاظ سابقه تمدنی، یکی از قدیمی‌ترین روستاهای منطقه گلمکان و توس محسوب می‌شود. وجود تپه‌های زیاد تاریخی از جمله «نخودک»، « پیش‌گنبد»، «باغ میر» و آثار تاریخی چون قلعه کهنه و برج قلعه در این روستا حکایت از قدمت دیرین آن دارد.
براساس بررسی‌ها و شواهد باستان‌شناسی، سابقه سکونت در این روستا که در دره‌ای زیبا و سرسبز، در حدود ۴۰ کیلومتری شمال غرب مشهد، در دامنه شمالی کوه بینالود قرار گرفته، به هزاره اول قبل از میلاد برمی‌گردد. روستای اسجیل در گذشته یکی از قرای بلوک گلمکان و بخش طرقبه مشهد بوده است.
در مورد وجه تسمیه «اسجیل» اظهار نظرهای فراوانی شده است؛ بعضی به آن واژه اِسگِل برخی اِسگیل و عده‌ای اسجیل گفته‌اند. اسجیل به‌لحاظ لغوی یعنی جای محکم و بلند و با توجه به موقعیت قرارگیری این روستای کوهستانی، احتمالاً در دوره اسلامی این کلمه به آن اطلاق شده است.
برج قدیمی این روستا که در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده، یکی از جاذبه‌های مهم آن به شمار می‌آید. می‌گویند در دوره قاجاریه به علت نبود امنیت، برج قلعه اسجیل (یک دژ نظامی مسکونی) ساخته شد که یک مجموعه راهبردی، دارای حصاری بلند با برج‌هایی برای نگهبانی از اقوام ساکن در آن بوده است. از اواسط دوره قاجاریه به تدریج ساکنان در برج قلعه از آن خارج و در کناره رودخانه ساکن شدند. روستای فعلی دقیقاً در حاشیه رودخانه قرار گرفته و یکی از زیباترین روستاهای حاشیه شمالی کوه‌های بینالود به لحاظ بافت معماری است.