احمد جعفری، پژوهشگر و استاد دانشگاه، 
۱۷ اردیبهشت‌ماه در نشست علمی «شبهه‌شناسی خاورشناسان و مسلمانان در مورد قرآن کریم» با اشاره به مطالعات خاورشناسان درباره مباحث شیعه، گفت: رژیم غاصب اسرائیل از سال ۲۰۰۶ کمیته‌ای برای تقویت باورها و اعتقادات یهودیان تشکیل داده است زیرا می‌داند تقویت باورهای دینی سبب رشد و پیشرفت آنان خواهد شد و از ضررهای اقتصادی آنان جلوگیری می‌کند. به همین دلیل حتی در کشورهای اروپایی هم سرمایه‌گذاری روی علوم انسانی در سال‌های اخیر بیشتر شده، اما ما متأسفانه نه تنها بها نمی‌دهیم، بلکه نسبت به علوم دینی و اعتقادی هم کم‌توجه شده‌ایم.
به گزارش ایکنا، جعفری در این نشست عنوان کرد: شیعه‌پژوهی در غرب چندان مورد توجه جدی نبوده و گلدزیهر نخستین بار در سال ۱۸۸۰ انجام و لگنهاوزن کار او را ادامه داد و با فاصله نسبتاً زیادی ادوارد براون به تعارضات دینی و سیاسی در اسلام اولیه و شیعه‌پژوهی پرداخت. با انقلاب مشروطه دونالدسون کتاب مذهب شیعه را نوشت.
وی افزود: او کشیشی بود که ۱۶ سال در مشهد زندگی کرد و کتابش مهم‌ترین منبع شیعه‌شناسی در غرب شد. با پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۹۷۹ میلادی، توجه غرب به شیعه جلب و مطالعات در این عرصه هم چند برابر شد؛ در سال ۱۹۹۹ طی کنفرانسی مهم‌ترین محور مطالعات شیعه‌شناسی یعنی جانشینی پیامبر(ص) را به فراخوان مقاله و اثر گذاشتند.
این نویسنده و پژوهشگر بیان کرد: خاورشناسان پس از هانری کربن به شیعه‌شناسی امامیه پرداختند و الان خلافت حضرت علی(ع) مورد بحث و بررسی جدی است. در اینجا این پرسش وجود دارد که چرا مطالعات خاورشناسان در زمینه شیعه با این همه تأخیر شروع شده است؟ یکی از پاسخ‌ها کم‌کاری خود ما شیعیان است، چون علما کمتر به مسائل روز پرداخته و به آن جواب داده‌اند. 
وی افزود: این کم‌کاری سبب شده دسترسی به منابع شیعه کم باشد، ضمن اینکه در آتش‌سوزی کتابخانه شیخ طوسی در بغداد، منابع بسیار مهم از جمله اصول اربعمائه از بین رفت و علاوه بر آن ما هم در معرفی آثار شیعه به دنیا تلاش چندانی نداشتیم. همچنین دولت‌های غربی همیشه با شیعیان مخاصمه داشتند. در لبنان اجازه نمی‌دادند شیعه پا بگیرد، در یمن و کشمیر همین‌طور و تلاش زیادی داشتند و دارند تا در عراق هم شیعه نباشد ولی چندان موفق نبودند. یا در آذربایجان اجازه نمی‌دهند شیعه بتواند در قدرت حضور داشته باشد.
جعفری تصریح کرد: خاورشناسان در بحث جانشینی پیامبر(ص) بیشتر دو رویکرد تاریخی و پدیدارشناختی داشته‌اند که در رویکرد پدیدارشناختی عمدتاً منتج به نتایج منصفانه‌تر نسبت به رویکرد تاریخی شده است، گرچه رویکرد تاریخی بیشتر نتایج مغرضانه به دنبال داشته است. برخی اهداف این افراد هم تحقیقی است ولی برخی هدف تبشیری برای سرکوب شیعه و گسترش اهداف خود و به استعمار کشاندن کشورهای شیعه‌نشین داشته و دارند.وی تأکید کرد: این‌ها یافته‌های تحقیقی واقعی خود را در اختیار جامعه علمی قرار نداده و فرضیه‌های اثبات نشده را به عنوان یافته علمی به خورد مردم داده‌اند که مورد نقد منصفانه اندیشمندان شیعه و سنی قرار گرفته است. البته دست از توطئه برنمی‌دارند، زیرا حرف آن‌ها در برخی لایه‌های جامعه به‌خصوص کسانی که کمتر مطالعه دارند، تأثیرگذار است و خریدار دارد.