زیارت با فرزندان؛ الگویی برای انس به ائمه(ع)
حضور خانواده در کنار هم در اعمال عبادی جمعی و مناسک مذهبی نقش مهمی در همدلی و مهرورزی بین اعضای خانواده و رشد و تعالی معنوی آنها دارد.
از سوی دیگر، عوامل چندی در شکلگیری ویژگیهای شخصیتی، رفتاری، شناختی، عاطفی، دینی، معنوی و ... تأثیرگذار بوده و آنها را به وجود میآورند. یکی از عوامل تأثیرگذار و مهم در این عرصه، عوامل محیطی است. عوامل محیطی شامل خانواده، مدرسه، همسالان، محیط جغرافیایی و محیط اجتماعی میشود. در اینجا بیشترین توجه ما معطوف به محیط خانواده و بهویژه تأثیر والدین بر فرزندان است. خانواده بهویژه والدین به دلیل اینکه نخستین مربی فرزندان خود هستند و به دلیل ارتباط مستمر و زیاد با آنها، بیشترین تأثیر را بر ابعاد مختلف تربیتی کودکان دارند. به این دلیل در آموزههای دینی بیشترین توجه به نقش تربیتی والدین معطوف شده است. با وجود این باید بدانیم این تأثیر تربیتی به شکل فرمایشی اتفاق نمیافتد و کودکان از طریق دیدن، با مفاهیم انس میگیرند. از اینجا میتوان به اهمیت شرکت در زیارت به شکل خانوادگی و همینطور اعمال جمعی عبادی و مناسک پی برد.
برچسب ها :
ارسال دیدگاه