تا به حال عادت داشتیم این اتفاق‌ها را در لیگ برتر ایران دنبال کنیم و شاهد رفت و برگشت‌های مربیان روی نیمکت تیم‌ها باشیم، اما حالا می‌بینیم آسیا هم از این محصول وطنی در امان نیست. به طور کلی استعفای نکونام شوک بزرگی برای فولاد بود و از شیرینی این برد کاست، اما سؤال این است که چرا جواد نکونام که در نشست خبری پس از بازی با الفیصلی عنوان می‌کند یک مربی حرفه‌ای است، اما با یک رفتار غیرحرفه‌ای در میانه این تورنمنت مهم ناگهان حرف از استعفا می‌زند؟
نام جواد نکونام با لالیگا عجین شده و به واسطه سال‌ها حضور در فوتبال اسپانیا و حتی گلزنی به رئال مادرید او را جواد لالیگایی می‌دانند که در اروپا با بازیکنان و مربیان حرفه‌ای بسیاری کار کرده است؛ مطمئناً جواد خوب می‌داند در فوتبال حرفه‌ای اروپا در چنین تورنمنت حساسی ناگهان پشت تیم را خالی نمی‌کنند.این احتمال وجود دارد نکونام برای شوک به باشگاه و رسیدن به خواسته‌های خود حرف از کناره‌گیری زده است؛ اتفاقی که در یک تیم دسته چندمی هم به ندرت مشاهده می‌شود، چه برسد به فولاد و نکونام که همیشه دم از حرفه‌ای بودن زده‌اند.

نشانه‌های یک استعفای فرمالیته
در این تصمیم نکونام نکات مبهمی وجود دارد؛ نکونام در نشست خبری می‌گوید «حرمتش حفظ نشد و به همین دلیل تصمیم به استعفا گرفت» اما چرا او پیش از سفر به قطر و در اوج بی‌حرمتی‌هایی که به آن اشاره دارد، استعفا نکرد؟
نکته دوم اینکه چرا نکونام زمانی حرف از کناره‌گیری می‌زند که چند ساعت قبل از آن اقدام به خرید یک مهاجم اسپانیایی کرده است؟
نکته سوم اینکه چرا نکونام پیش از آغاز دور جدید بازی‌های آسیایی فولاد حرف از تاریخ‌سازی می‌زند، اما پس از یک برد و رسیدن به یک چهارم نهایی از استعفا سخن می‌گوید؟
کسی نمی‌تواند منکر موفقیت نکونام در چهار سال حضورش در فولاد شود، اما این تصمیم‌گیری غیرحرفه‌ای و احساسی او در شرایط حساس کنونی خیلی بیشتر به چشم آمد و به نوعی ارزش پیروزی و صعود فولاد به مرحله یک چهارم آسیا را کاهش داد.