​​​​​​​تراز عملیاتي به معنای اختلاف درآمدها (عمدتاً مالیات‌ها) و مخارج هزينه‌ای (عمدتاً پرداخت حقوق و مستمری) در بودجه عمومي است. در حالت بهینه باید اعتبارات هزينه‌ای (جاری) از محل مالیات‌ها تأمین شود كه در اين صورت تراز عملیاتي بودجه برابر صفر خواهد بود. به‌دلیل نگاه هزينه‌ای به منابع حاصل از نفت، سال‌هاست بودجه كشور با كسری تراز عملیاتي همراه بوده و اهداف در نظر گرفته شده در قانون بودجه مبني بر به صفر رساندن اين تراز تا سال1400 ، محقق نشده است. نسبت كسری تراز عملیاتي به بودجه عمومي دولت در لایحه بودجه سال 1402(معادل 24 درصد) نسبت به قانون بودجه سال 1401 افزايش يافته (بدتر شده) است. انتقال برخي از مصارف تبصره14 به بودجه عمومي مي‌تواند يکي از دلایل اين موضوع باشد. ولي همچنان اين نسبت در مقايسه با بودجه سال‌های 1398 تا 1400 مقدار كمتری (بهتری) است. ازآنجايي‌كه در برخي سال‌ها هزينه‌های دولت از مقدار مصوب پیشي گرفته و در برخي سال‌های ديگر كمتر از 100 درصد تحقق يافته است.