لطیف‌پور کار دوبله و مدیریت دوبلاژ را از سال ۱۳۳۲ با فیلم «شنل» آغاز کرد. در سال ۱۳۳۷ با مشارکت فرخ‌زاد، استودیوی دوبلاژ «سایه» را تأسیس کرد که تا سال ۱۳۴۰ فعال بود. 
گویندگی در فیلم‌های مستند (راز بقا)، فیلم سینمایی «پیرمرد و دریا» (راوی)، سریال‌های «دایی جان ناپلئون» و «دلیران تنگستان» (راوی) و نیز مجموعه انیمیشن «جیمز گربه» از کارهای به ‌یاد ماندنی او هستند. 
منوچهر والی‌زاده در گفت‌وگویی با ایسنا با بیان خاطراتش از همکاری با مرحوم هوشنگ لطیف‌پور، او را در زمره اولین‌های دوبله ایران قرار می‌دهد و از او چنین یاد می‌کند: استاد لطیف‌پور از مدیران بسیار درجه یک دوبله و جزو اولین‌ها بود. من با ایشان کارهای زیادی داشتم. ایشان پیش از انقلاب بیشتر فیلم‌های روسی دوبله می‌کردند البته فیلم‌های متعددی داشتند اما پس از فیلم «اتللو» بیشتر فیلم‌های روسی دوبله می‌کردند و به نظرم بهترین شاهکارش همان «اتللو» بود. 
والی‌زاده به گویندگی‌اش در «دلیران تنگستان» و همکاری با هوشنگ لطیف‌پور اشاره می‌کند و نخست از دوبله «راز بقا» می‌گوید: «راز بقا» مهم‌ترین کار آقای لطیف‌پور بود. ایشان جزو نخستین افرادی بود که در فیلم‌های مستندی مثل «راز بقا» صحبت می‌کرد. پس از آن در سریال «دایی جان ناپلئون» به عنوان راوی حضور داشت. تقریباً سال‌های 57- 56 بود که سریال «دلیران تنگستان» را برای دوبله به ایشان سپردند و مدیر دوبلاژی این کار را برعهده گرفت و خودش هم راوی بود. 
این دوبلور سپس درباره جایگاه هوشنگ لطیف‌پور در تربیت نسل طلایی و صداهای ماندگار دوبله چنین اظهار می‌کند: وقتی دوبله وارد این مملکت شد و به راه افتاد، مرحوم لطیف‌پور جزو اولین‌ها بود و همه، شاگردی ایشان را می‌کردند. از زنده‌یاد منوچهر اسماعیلی عزیز گرفته تا بنده. دوبلورهای دیگری مثل پرویز بهرام، ژاله کاظمی، فهیمه راستکار و زهره شکوفنده کار خود را با هوشنگ لطیف‌پور آغاز کرده یا در کارهای وی به نقطه اوج فعالیت خود رسیده‌اند. همچنین منوچهر نوذری نخستین بار از طریق او به دوبله دعوت و به ایرج دوستدار برای کارآموزی دوبله معرفی شد.