​​​​​​​این اولین یادداشتی است که برای سالگرد روزنامه نوشته ام؛ نزدیک به بیست سال پیش از این. بازخوانی این سطرهای مختصر، برای خودم دستکم شیرین است؛ شیرین و غمناک.