بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست و آبرويم را به توانگرى حفظ نما و ارجمنديم را به تنگدستى خوار مگردان، كه بدين جهت از روزى‌خوارانت روزى بخواهم و از مردم پست عطا و بخشش طلبم، تا به ستايش آنكه به من بخشيده گرفتار و به نكوهش آنكه نبخشيده وادار شوم در حالى كه (در واقع) بخشيدن و نبخشيدن (نعمت‌ها) به‌دست تو است نه ايشان.
(فرازی از دعای بیستم صحیفه سجادیه معروف به دعای 
مکارم الاخلاق)