سوآپ در لغت به معنای معامله پایاپای و در اصطلاح به این معنی است که یک کالا را از یک نقطه تحویل گرفته و دقیقاً همان میزان کالا را در نقطه‌ای دیگر تحویل دهیم. آنچه امروز به عنوان سوآپ در معاملات نفتی مطرح می‌شود به این مفهوم است که دولت یا تجار بخش خصوصی، نفت یا گاز را در یک مرز کشور از همسایگان دریافت می‌کنند و در مرز دیگر به افراد مورد نظر آنان تحویل می‌دهند. شرایط سوآپ به ایران اجازه می‌دهد تا برای دریافت نفت یا گاز در شمال و صدور همان مقدار نفت یا گاز در جنوب کارمزد و اجرت دریافت کند. سوآپ موجب فراهم شدن منافع بسیار سیاسی از طریق وابسته کردن کشورهای حوزه مرز شمالی کشور به خودمان و در نتیجه تحکیم و تقویت روابط سیاسی و ثبات سیاسی در منطقه خواهد شد. ایران با توجه به اینکه یکی از پنج کشور حوزه خزر است، همچنین با نگاه به مرزهای دریایی که در دریای عمان و خلیج‌فارس دارد و نیز وضعیت مناسب مسیرهای انتقال نفت که از ایران می‌توانند عبور کنند، می‌تواند به‌عنوان یک مسیر ترانزیت مؤثر و باصرفه از حوزه دریای خزر به بازارهای جهانی مطرح شود.