لاسمی در ابتدا در خصوص چگونگی خلق شخصیت «قلقلی» می‌گوید: این کاراکتر از برنامه خردسالان «بازی شادی تماشا» توسط مرحومه فریماه فرحی شکل گرفت. به اتفاق آقای قناد در شبکه2 ساخت این برنامه را شروع کردیم که مورد استقبال مردم قرار گرفت و فکر می‌کنم چهار یا پنج سال این برنامه روی آنتن تلویزیون بود و از همان جا «قلقلی» شناخته شد. 
این بازیگر در پاسخ به این پرسش که چرا با وجود اقبال از این شخصیت، دیگر شاهد حضورش در تلویزیون نبودیم، بیان می‌کند: از سال 90 که در برنامه «اتل متل تماشا» در تلویزیون حضور داشتم هر طرحی ارائه دادم مورد قبول مدیران واقع نشد و قبول نکردند قدیمی‌هایی مثل من فعالیت کنند مثلاً برنامه فیتیله به دلایلی تعطیل شد، عمو قناد از گروه رفت و آن گروه از هم پاشید. 
لاسمی با بیان اینکه بها دادن به هنرمند موجب ارتقا و زنده ماندن فرهنگ و هنر کشور می‌شود، افزود: بچه‌های دهه 60 از برنامه‌های تلویزیون خیلی مسائل را یاد می‌گرفتند ولی بچه‌های امروز وقتی مخاطب تلویزیون نیستند و فقط «بن‌تن» می‌بینند از چه کسی می‌خواهند یاد بگیرند. نمی‌دانم چرا مسئولان به این مسائل توجه نمی‌کنند.  
وی در پاسخ به این پرسش که چرا بچه‌های امروز از برنامه‌های تلویزیون استقبال چندانی نمی‌کنند، می‌گوید: بچه‌ها دنبال جذابیت، رنگ و شادی هستند. 
وقتی برنامه‌ای از این موارد عاری باشد، قطعاً کودک به سمت برنامه‌هایی کشیده می‌شود که از نظر ذهنی خواسته‌اش را برآورده کند. وقتی ماهواره کارتون‌های روز دنیا را دوبله می‌کند و با کیفیت خوبی پخش می‌کند، کودک مخاطب آن می‌شود ولی متأسفانه در رسانه‌های داخلی این اتفاق نمی‌افتد و در برنامه‌ها رنگ و لعابی نمی‌بینیم! به همین علت بسیاری از مخاطبان به سمت رسانه‌هایی غیر از رسانه ملی کشیده می‌شوند. پیشتر فضای کار ما شاد و سرشار از رنگ و موسیقی بود. ما پیام‌های مهدکودک را در برنامه‌ها به کودکان کل ایران می‌دادیم. برنامه ما برای خیلی از روستاهایی که امکان دسترسی به مهدکودک نداشتند حکم مهدکودک مجازی داشت که از طریق این برنامه کلی مفاهیم مثبت یاد می‌گرفتند و به همین دلیل استقبال بالا بود. در ضمن آن زمان نه ماهواره بود، نه اینترنت و موبایل، فقط تلویزیون بود و برنامه‌ها هم جذاب‌تر بودند مثلاً کارتون تنسی تاکسیدو و چاملی که در قالب انیمیشن آموزش هم می‌دادند الان بعید می‌دانم بتوانند بچه‌های دهه 90 به بعد را پای تلویزیون بنشانند. 

جای خالی کودک در نمایش خانگی 
این هنرمند در خصوص نقش شبکه نمایش خانگی و پلتفرم‌ها در سرگرمی بچه‌ها می‌گوید: اکنون پلتفرم‌ها فیلم و سریال‌های جذاب که مردم دوست دارند تولید می‌کنند. 
ولی هنوز برنامه کودکی که بچه‌ها را جذب کند ساخته نشده و جای کودک در پلتفرم‌ها خالی است. من طرحی به پلتفرم فیلیمو ارائه کردم و تصویب شد اما دوستان سرشان شلوغ است و هنوز برای تولید این برنامه وارد مذاکرات نشده‌ایم.
لاسمی با بیان اینکه دوست دارد برای بچه‌های این نسل هم هنرنمایی کند، می‌گوید: باید دغدغه مسئولان؛ کودک و مردم باشد و برای آسایش، نشاط و آموزش خانواده‌ها برنامه‌سازی کنند. من در جایگاهی نیستم که در مورد برنامه‌سازی آینده صحبت کنم اما بنا بر دغدغه‌ای که دارم، تلاش خودم را می‌کنم. دو سال پیش نمایشی را در مشهد روی پرده بردم که بسیار مورد استقبال قرار گرفت. 

به هوای امام رضا(ع) به مشهد آمدم 
لاسمی در پایان این گفت‌وگو درباره زندگی در مشهد و فعالیت‌های هنری که در این شهر دارد، می‌گوید: حدود پنج سال است که در مشهد زندگی می‌کنم. در این پنج سال هیچ مسئولی سراغ من را نگرفت. یکی از دلایل من برای آمدن به مشهد وجود آقا امام رضا(ع) بود. وجود مبارک ایشان آدم‌ها را جذب می‌کند. 
در مشهد تدریس فن بیان و بازیگری می‌کنم و همان طور که گفتم در حال حاضر مشغول تولید یک کار نمایشی کودک به اسم «داستان شکارچی» به کارگردانی و نویسندگی خودم هستم که امیدوارم بتوانم از اواخر مهر ماه این کار را روی صحنه ببرم. با این حال باید بگویم روزهای بیکاری زیادی دارم و زندگی ساده‌ای را می‌گذرانم. با درآمد ناچیز تدریس، زندگی می‌کنم. کاش مسئولان به قدیمی‌ها بیشتر توجه کنند.

خبرنگار: لیلا نوعی