​​​​​​​فرانکلین لوییس مولوی‌پژوه و استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیکاگو از دنیا رفت. 
حوزه پژوهشی لوییس شامل زبان و ادبیات فارسی (قدیم و جدید)، اندیشه و ادب اسلامی در قرون وسطا، عرفان اسلامی، سینمای ایران و تاریخ و تئوری ترجمه است. عمده تمرکز او روی آثار ادبی از زمان سامانیان تا دوره صفویه است و همچنین آثار نظم و نثر قرن بیستم را از جهات گوناگونی چون سبک، عملکرد، روایت‌شناسی، نشانه‌شناسی، هرمنوتیک، فن خطابه، جامعه‌شناسی ادبی و کدشناسی مورد بررسی قرار داده است.