​​​​​​​دانش کافی در مراکز نگهداری نیست. بعید می‌دانم بیش از 10درصد پرسنل مراکز نگهداری افراد دارای معلولیت از تخصص‌های لازم برخوردار باشند. یعنی در ایران معمولاً پدریار و مادریار کسانی هستند که کمترین سواد را دارند در حالی که باید حداقل در یکی از رشته‌های مرتبط با نگهداری معلولان دارای مدرک کارشناسی باشند. البته کسی که در این زمینه مدرک کارشناسی داشته باشد حقوق بالایی می‌گیرد و بسیاری از مراکز نگهداری معلولان به هیچ وجه حاضر به پرداخت حقوق‌های بالا به پدریار و مادریارها نیستند. در واقع دستمزدی که مراکز نگهداری به‌ویژه در شهرستان‌ها به پدریارها و مادریارها می‌دهند بسیار پایین است تا حدی که قابل گفتن هم نیست.