​​​​​​​همچنین بخشی از برنامه به معرفی آیین‌ها و مناسک عزاداری اقوام مختلف کشورمان اختصاص دارد. ساختار و شکل ظاهری فصل چهارم این برنامه نسبت به قبل تغییر کرده و علاوه بر دکور، هویت بصری و بخش‌های متفاوت و متنوعی دارد. در برنامه «نشان ارادت» میهمان‌ها از ارادت خود به سیدالشهدا(ع) می‌گویند و روایتشان از توسل به امام حسین(ع)، خاطرات مختلف ایام عزاداری، راهپیمایی اربعین و... را بیان می‌کنند. درباره جزئیات بیشتر این ویژه‌برنامه محرمی تلویزیون با پویان هدایتی، تهیه‌کننده این ویژه‌برنامه گفت‌وگو کردیم که می‌خوانید. 

 حس خوب مخاطب
پویان هدایتی با بیان اینکه هر برنامه‌ساز یک رسالتی دارد و رسالت من هم ساخت برنامه محرمی است، درباره جزئیات ساخت «نشان ارادت» می‌گوید: 11سال پیش طرح این برنامه را به یکی از شبکه‌ها دادم، اینکه مجری پشت دوربین بنشیند و با چهره‌های شناخته شده درباره علاقه قلبی‌شان به امام حسین(ع) و خاطرات کودکی‌شان از روضه‌ها و خیمه‌هایی که قدیم برپا می‌شده، گفت‌وگو کند. ویژه‌برنامه محرمی «حس مشترک» را نیز با همین رویکرد تولید کردیم که در آن علاوه بر گفت‌وگو با شخصیت‌های مطرح سینمایی، تلویزیونی و ورزشکاران درباره تجربه‌های معنوی و ارادتشان به امام حسین(ع)، میزبان واقفانی از سراسر کشور بودیم و درباره فرهنگ وقف با آن‌ها صحبت می‌کردیم. پس از این برنامه، ستاد بازسازی عتبات عالیات به من پیشنهاد داد برنامه مشابهی را برای آن‌ها بسازم که شد «نشان ارادت».
او درباره بازخوردهایی که از مخاطبان این برنامه گرفته، خاطرنشان می‌کند: در مراجعه به سامانه پیامکی برنامه با چند هزار پیام احساسی و زیبا از سوی مردم مواجه شدیم، پیام‌هایی درباره تأثیراتی که از تماشای برنامه گرفته‌اند. این بازخوردها به خاطر حس خوب مخاطب از تماشای برنامه است نه اینکه مسابقه‌ای برگزار کنیم و انگیزه مشارکت را بالا ببریم.
هدایتی درباره ماجرای اهدای هدیه‌های متبرک به مخاطبان برنامه توضیح می‌دهد: از میان مخاطبان قدیمی برنامه به شکل اتفاقی، به عده‌ای بسته هدیه‌های متبرک شامل انگشتر، خاک تربت و آب سرداب حرم حضرت ابوالفضل(ع) اهدا می‌شود. واکنش‌هایی که مردم هنگام گرفتن این هدیه‌ها دارند واقعاً تماشایی و تأثربرانگیز است. 

 بدون چشمداشت مالی
تهیه‌کننده برنامه «حب‌الحسین» با اشاره به احوالات میهمانان برنامه عنوان می‌کند: گاهی میهمانی حالش به کلی منقلب می‌شود، حتی در حین برنامه، گریه امانش نمی‌دهد و پرسش‌های مجری، حال عجیبی به او می‌دهد چون از ارتباط قلبی‌اش با امام حسین(ع) می‌گوید.
او درباره انتخاب این شکل از روایت که مجری، سؤالاتی را از میهمان نشسته در فضایی شبیه حسینیه‌ای تک‌نفره بپرسد، می‌گوید: این پرسش‌ها براساس پژوهش‌هایی از پیشینه میهمانان توسط گروه تحریریه از قبل طراحی می‌شود، ضمن اینکه میهمانان این فصل، فقط چهره‌ها و سلبریتی‌ها نیستند بلکه از مردم عادی هم برای حضور در برنامه دعوت کردیم. امسال تعزیه‌خوان‌هایی از سراسر کشور به برنامه دعوت شدند تا درباره آداب و رسوم عزاداری‌هایشان بگویند. در واقع امام حسینی‌های هر شهری را پیدا کردیم تا به برنامه بیایند.
هدایتی به روند انتخاب میهمانان برنامه اشاره کرده و توضیح می‌دهد: ما برای دعوت از میهمانان چهره، وقت و انرژی بیشتری می‌گذاریم تا ببینیم ارادتشان به امام حسین(ع) واقعی است و نه نمایشی، مثلاً کسانی که به راهپیمایی اربعین می‌روند در صدر فهرست میهمانان برنامه قرار دارند چون موضوع برنامه حساس است و نمی‌شود با اعتقادات مردم بازی کرد.
او با بیان اینکه عده‌ای از هنرمندان بدون چشمداشت مالی پای کار آمدند، اضافه می‌کند: مصطفی راغب تیتراژ برنامه را دلی خواند بدون اینکه پولی بگیرد. برخی از چهره‌ها هم دلی به برنامه آمدند. من تاکنون یک هزار تومانی از شبکه نگرفتم و برآورد مالی برای تولید آن نکردم ولی این برنامه آن قدر در بین هنرمندان بازخورد داشته که بدون دستمزد و با کمترین هزینه در آن شرکت کردند. این برنامه مال امام حسین(ع) است هر کسی پای کار آمده اجرش با آقاست.
این برنامه‌ساز با بیان اینکه اگر به لحاظ بودجه‌ای و امکانات دستش را باز می‌گذاشتند «نشان ارادت» با کیفیت بسیار بالاتری ساخته می‌شد، می‌گوید: من ایده‌های بیشتری برای ساخت برنامه داشتم در حالی که یک استودیو برای ساخت این برنامه نداشتیم و کار را در موزه ستاد بازسازی عتبات ضبط کردیم. امسال 30 میهمان اصلی، 30 میهمان اجتماعی و 30تعزیه‌خوان را به برنامه دعوت کردم یعنی 90میهمان از سراسر کشور برای 30 شب برنامه. 

 راه رفتن بر لبه تیغ
او با اشاره به دشواری‌های ساخت یک برنامه مناسبتی، کار برای تلویزیون را سخت دانسته و تولید یک برنامه مناسبتی را سخت‌تر و می‌گوید: برنامه‌ساز مناسبتی روی لبه تیغ حرکت می‌کند و حساسیت‌های مربوط به خودش را دارد چون برنامه‌اش با اعتقادات دینی و مذهبی مردم گره خورده است. 
هدایتی با تأکید بر اینکه عوامل تولید چنین برنامه‌هایی باید دلی کار کنند نه با نگاه مادی، می‌افزاید: من برای ساخت این برنامه از جیب خودم خرج کردم تا برنامه امام حسین(ع) روی زمین نماند در حالی که تلویزیون روی برنامه‌های مناسبتی و مذهبی باید سرمایه‌گذاری کند.
به باور او، تولید یک برنامه خوب و اثرگذار بهتر از ساخت چند برنامه متوسط است و توضیح می‌دهد: برنامه «ماه عسل» احسان علیخانی جزو برنامه‌های ماندگار تلویزیون بود و پس از آن هر برنامه مشابه دیگری که برای ماه رمضان ساخته شد، اثرگذاری و گستردگی ماه عسل را نداشت. در سال کلی هزینه ساخت دکور و تولید و دعوت میهمانان می‌شود ولی بیشتر برنامه‌ها شبیه به هم و موازی‌کاری هستند به همین دلیل تأثیر زیادی روی مخاطب 
ندارند.
به گفته این تهیه‌کننده، برنامه‌های محرمی به آفت برنامه‌هایی شبیه به هم دچار شده‌اند که کیفیت ساخت متوسط دارند و نامشان به یاد مخاطب نمی‌ماند چون شبیه به هم و تقلید از هم هستند.
هدایتی با بیان اینکه تلویزیون باید از برنامه‌سازان خوب و باتجربه استفاده کند وگرنه آنتن از برنامه‌های ماندگار خالی می‌شود، یادآوری می‌کند: مدیران شبکه‌ها باید از برنامه‌سازان باتجربه و کاربلد برای تولید برنامه‌های محرمی استفاده کنند و بودجه خوبی هم برای تولید این برنامه‌ها در نظر گرفته شود تا آثار باکیفیتی روی آنتن برود در حالی که مواجهه آن‌ها با این مناسبت‌های مهم، برخورد آنتن پرکنی است.

خبرنگار: زهره کهندل