رفتن به زیارت کربلای معلی با پای پیاده از زمان‌های دور بین شیعیان و عاشقان اباعبدالله الحسین(ع) رواج داشته و بنا بر روایتی، جابر بن عبدالله انصاری، نخستین زائر کربلای معلی در روز اربعین سال۶۱ هجری است و این سنت حسنه در سال‌های حضور ائمه معصومین(ع) با وجود حکومت‌های سفاک و خون‌ریز اموی و عباسی انجام شده است. در دوره‌های تاریخی بعد هم بسیاری از عاشقان اهل ‌بیت(ع) و امام حسین(ع) و نیز برخی علما و حتی مراجع تقلید با پای پیاده به کربلا سفر کرده‌اند و این آیین عاشورایی در سال‌های اخیر پرشورتر از قبل تداوم یافته است. درباره این سنت حسنه کتاب‌های متعددی تألیف و منتشر شده که یکی از آن‌ها، اثری با عنوان «خس بی‌سروپا» خاطرات حمید حسام از پیاده‌روی اربعین حسینی و سفرنامه این هنرمند در سال ۹۳ به کربلاست که به بیان شور و حال مردم برای شرکت در اربعین حسینی پرداخته و در آن تصاویری از پیاده‌روی شهید همدانی در اربعین حسینی منتشر شده است. این سفرنامه که از سوی انتشارات سوره مهر منتشر شده، حاصل مشاهدات حمید حسام در راهپیمایی ۹۰کیلومتری نجف تا کربلاست. در فصل دوم این کتاب، سفر به کربلا در پیاده‌روی اربعین به صورت لحظه به لحظه و ساعت به ساعت گزارش شده است، از احادیث قدسی تا آیات قرآن کریم و تا رسیدن به این موضوع که کمال هر چیز در عدد ۴۰ است و اربعین کمال عاشوراست. فصل سوم و پایانی کتاب شامل عکس‌های زیبا، جذاب و پرکششی است که دو نفر از جوانان که توفیق این سفر را داشته‌اند، ضبط کرده‌اند. در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «سوار اتوبوس می‌شوم و در دفترم می‌نویسم: اینجا هیچ‌کس مالک و متعلق به هیچ ‌چیز نیست. اینجا همان آرمانشهری است که در هیاهوی عصر مدرنیسم، غریب و ناشناخته مانده است».