​​​​​​​برخلاف باور برخی مورخان، قدمت سیب‌زمینی در ایران، مربوط به دوره قاجار نیست. می‌گویند این محصول کشاورزی پرطرفدار را سرجان ملکم در دوره فتحعلی‌شاه به ایران آورد، اما شواهدی وجود دارد که ما ایرانی‌ها، از دوره صفوی و به واسطه بازرگانان چینی، سیب‌زمینی را می‌شناختیم و سیب‌زمینی‌خور بودیم! با این حال، کشت سیب‌زمینی در ایران تا مدت‌ها انجام نمی‌شد و شاید این محصول مهم، فقط در مجالس خاص و نزد افراد پولدار شناخته شده‌ بود. سرجان ملکم وقتی به ایران سفر کرد، طرز کاشتن سیب‌زمینی را به برخی از کشاورزان اطراف تهران آموزش داد و به همین دلیل، تا مدت‌ها به سیب‌زمینی، «آلوی ملکم» هم می‌گفتند؛ اسمی عجیب و غریب و زُمُخت که البته گویای بخشی از تاریخ سیب‌زمینی‌خوری ایرانی‌هاست. شیوع کشت سیب‌زمینی در ایران، از حدود 150 سال پیش آغاز شد و این محصول مقوی، خیلی زود جایش را در سفره ایرانی‌ها باز کرد و به غذاهای سنتی آن‌ها، مانند آبگوشت هم راه یافت. نکته جالب دیگری که شاید درباره تاریخ سیب‌زمینی‌خوری ایرانی‌ها ندانید، این است که این محصول کشاورزی، نخستین بار در استان البرز فعلی و در روستایی به نام «پَشَند» کاشته شد و به همین دلیل، «سیب‌زمینی پَشَندی» شهرت فراوانی پیدا کرد.