برای دستیابی به روزه واقعی، فرد روزه‌دار علاوه بر اینکه از مبطلات و مفطرات مانند خوردن و آشامیدن دوری می‌کند، باید از اعمالی که با روح روزه و روزه‌داری در تضاد است هم دوری و امساک کند. امام رضا(ع) در این باره می‌فرمایند: «اذا صمت فلیصم سمعک و بصرک و جلدک و شعرک» هنگامی که روزه می‌گیری باید گوش و چشم و پوست و مویت نیز روزه‌دار باشند. 
 به یاد داشته باشید که انسان مسافر است و مسافر به زاد و توشه نیاز دارد. بهترین ره توشه سالکان مسیر معاد تقواست.  در حقیقت روزه مانند سپری برای مؤمن در برابر زشتی و بدی است. با آن‌چنان روزه‌ای که امام رضا(ع) شرحش توصیف کردند است که می‌توان به رشد معنوی و تقوای الهی رسید.