​​​​​​​ برخلاف زمان کارلوس کی‌روش که او برای دعوت بازیکنان به تیم ملی، وسواس زیادی برای حضور آن‌ها در فوتبال خارج داشت، حالا بازیکنان برای بازگشت به لیست، به فوتبال ایران برمی‌گردند تا از فشار هوادار بهره ببرند. راهی که علیرضا بیرانوند زودتر از همه استارت زد. با نمایش امیر عابدزاده، او جایگاهش را در خطر می‌دید. منطقی‌ترین تصمیم برای او، بازگشت به تیمی بود که چهار دوره با آن قهرمان و سه مرتبه آقای‌کلین‌شیت شد. 
مرتضی پورعلی‌گنجی هم از همین فرمول استفاده کرد. یکی از مدافعان فیکس تیم ملی، با پارگی رباط صلیبی، جایگاهش را در جام‌جهانی در خطر دید. او در دوره دراگان اسکوچیچ کمتر به بازی گرفته شد و با ادامه این روند، بعید نبود که در فهرست 11 نفره ایران حضور نداشته باشد. پورعلی‌گنجی پس از هشت سال به فوتبال ایران برگشت و احتمالاً مهم‌ترین هدف او از این انتخاب، حضور مطمئن در قطر است. 
کاوه رضایی هم پس از پنج فصل تصمیم گرفته دوباره پیراهن استقلال را به تن کند. کاوه در این مدت 39 گل در لیگ بلژیک زد و تا یک مقطعی، جزو لژیونرهای موفق محسوب می‌شد. او اما برای هیچ کدام از سه بازی ایران در سال جدید به تیم ملی دعوت نشد تا احساس خطر کند. کاوه روزهای خوبی را با استقلال پشت سر گذاشته بود و برای تکرار آن، راضی به بازگشت شد. 
بازی در لیگ 2 قطر، انتخاب فصل قبل اشکان دژاگه بود. دژاگه که در فوتبال ایران پیراهن تیمی جز تراکتور را نپوشیده بود، جواد نکونام توانست رضایتش را برای همکاری با فولاد جلب کند. دژاگه 36 ساله هم به فوتبال ایران برگشت. دو بازیکن ایرانی تیم ملی جمهوری آذربایجان دیگر بازیکنانی هستند که در این فصل به فوتبال ایران برگشتند. علی قربانی، مهاجم سابق استقلال و سپاهان پس از دو فصل بازی برای سومقاییت آذربایجان و زدن 14 گل در 42 بازی، جانشین لوسیانو پریرا در فولاد شد. حجت حق‌وردی هم با تراکتور به لیگ برتر برگشت. فولاد در راه خریدهای مطرح این فصلش، سراغ فرشید اسماعیلی رفت و او را هم به لیگ ایران برگرداند. هر چند که در تمرینات پیش‌فصل، اسماعیلی رباط صلیبی پاره کرد. 
سیل بازگشت لژیونرها به فوتبال ایران هنوز تمام نشده و شنیده شده تراکتور همچنان درصدد جلب رضایت سعید عزت‌اللهی است. محمد محبی فاصله‌ای تا بازگشت به استقلال ندارد و شنیده می‌شود قرارداد بین دو طرف نهایی شده و او به زودی به عنوان یک خرید مهم استقلال معرفی خواهد شد.