​​​​​​​یکی از مهم‌ترین عناصر در رابطه پزشک و بیمار، توانایی پزشک در برقراری ارتباط منطقی با بیمار است. به باور سازمان جهانی بهداشت، پزشک باید پنج ویژگی داشته باشد. او باید فراهم‌کننده مراقبت‌های درمانی و تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیرنده باشد. باید برقرارکننده ارتباط مؤثر با بیماران بوده و ضمن توانایی رهبری تیم، خودش عضو تیم باشد و بتواند با سایر افراد کادر درمان هماهنگ باشد. از میان این مهارت‌ها، برقراری ارتباط مؤثر با بیمار اهمیت ویژه‌ای دارد. با این حال این موضوع بسیار مهم در آموزش رسمی کشور ما مغفول مانده و به عنوان یک ویژه‌برنامه پنهان است که دانشجویان پزشکی از طریق الگوبرداری از رفتار استادان خود آموزش می‌بینند.