«حراج ملی ایران بیش از 24 میلیارد تومان فروخت و گران‌ترین اثر این حراجی، ۹ میلیارد و 006 میلیون تومان چکش خورد»؛ خبری که دو روز گذشته در فضای فرهنگ و هنر منتشر شده و حاشیه‌هایی را این بار به لحاظ دریافت مجوز و همچنین فرجام آثار فروخته شده، متوجه این رویداد کرده است.
به گزارش ایسنا، وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در اعتراض به عرضه و فروش آثار تاریخی در «حراج ملی» اعلام کرده است: «هیچ مجوزی برای این حراجی از سوی این وزارتخانه صادر نشده و موضوع در حال بررسی است».
اما هادی پورجاوید، یکی از مدیران رویداد «حراج ملی» می‌گوید:  «هر فعالیتی نیاز به مجوز دارد و حراج ملی هم نیاز به یک مجوز کلی از ارشاد داشته که دریافت شده و به ما نیز اعلام شده که باید مجوزمان را از ارشاد دریافت کنیم و ما نیز همین کار را انجام دادیم و اگر بخواهید می‌توانیم در اختیارتان قرار دهیم». این مسئله نشان می‌دهد که این رویداد اجازه قانونی برای فعالیت داشته است.
در این میان معاون هنری هم در گفت‌وگویی با یکی از رسانه‌ها تأکید کرده حراج ملی مجوز آن‌ها را دریافت کرده اما برای ارائه آثاری که متعلق به میراث فرهنگی است، آن‌ها باید پاسخگو باشند؛ زیرا آثار حراج ملی دو دسته هستند که آثار هنری آن‌ از طرف معاونت هنری مجوز دریافت می‌کند و آثار دیگر در حوزه اختیار میراث فرهنگی است.
به نظر می‌رسد بیش از مجوز، وضعیت آثار پس از فروش و جلوگیری از قاچاق آن‌ها باشد؛ چنانچه عنوان شده است، «با توجه به قدمت و نفاست این آثار، خروج آن‌ها از کشور ممنوع بوده و برابر با ماده ۵۶۱ مجازات اسلامی جرم محسوب می‌شود». 
مدیر حراج ملی در همین راستا و در پاسخ به بحث ممنوعیت خروج آثار بر ممانعت از ارزبری تأکید می‌کند و می‌گوید: «فرض کنید از حراجی‌ها دیگر حمایتی صورت نگیرد و مجوزی برای ادامه فعالیت آنان صادر نشود. اتفاقی که می‌افتد این است که افراد علاقه‌مند و مجموعه‌داران باید به دبی و کشورهای دیگر به منظور خرید سفر کنند که یک ارزبری بزرگ اتفاق می‌افتد. اما به واسطه چنین رویدادهایی افراد می‌توانند در کشور خودشان این کار را انجام دهند و خریدشان را انجام دهند». 
او ادامه می‌دهد: «نکته بعدی گردش چرخه اقتصاد هنر است. یک درصد آنچه در حوزه هنر تولید می‌شود در اقتصاد گردش پیدا می‌کند. این مجموعه در حال تلاش است تا طی یک آیین‌نامه مشخص در قالب یک حراج با رعایت تمام اصول قانونی به رونق اقتصاد هنر کمک کند. حراج ملی، ضیافتی است که افراد در آن راجع به هنر بگویند و بشنوند».
با این نگاه شاید بتوان گفت با توجه به پیچیده بودن سازوکار رویدادی مانند «حراج ملی» و با توجه به تنوع آثار از صنایع دستی و هنرهای تجسمی گرفته تا آثاری نفیس با قدمت بالا، این شبهه در صدور مجوز، بیش از همه تبدیل به سدی شده که جلو نظارت کامل را می‌گیرد.