ما در هفته‌های اخیر به دفعات از مقامات وزارت خارجه شنیده‌ایم که نگرانی جدی در مورد امنیت مرزهای شرقی دارند؛ چقدر ممکن است که زمینه فعالیت و تحرکات مجدد گروه‌های تروریستی در مناطق مرزی پاکستان با افغانستان بیشتر شود؟ موضوعی که در دو سه سال اخیر با همکاری ما و پاکستان و دستگیری برخی سرکردگان این گروه‌ها مهار شده بود. 
کاملاً محتمل و قابل پیش‌بینی است که چنین اتفاقی رخ دهد. البته من تأکید دارم روابط ما و پاکستان تحت تأثیر هیچ نیرویی قرار نخواهد گرفت که بخواهند اقدامات مخربی را علیه هم انجام دهند. اگر هم اتفاقاتی از این دست رخ می‌دهد، توسط گروه‌های خرد هست که تأثیر راهبردی و چندانی بر روابط دو کشور ندارد. روابط تهران و اسلام‌آباد باید راهبردی باشد؛ زیرا کمتر کشوری وجود دارد که به ‌اندازه دو ملت ما و پاکستان قرابت فرهنگی و تاریخی داشته باشند و عقبه تمدنی یکدیگر به شمار بروند. حتی من می‌توانم بگویم کشورهای فارسی‌زبان دیگر مثل افغانستان و تاجیکستان هم به اندازه پاکستان با ما قرابت و رابطه فرهنگی در هم تنیده را ندارند؛ زیرا در شبه ‌قاره هند به ایران به ‌عنوان گهواره تمدنی خودشان نگاه می‌کنند. برخی حوادث سطحی در سال‌های گذشته موجب برخی سوءتفاهم‌ها بین ما شده که زودگذر بودند و بی‌ثباتی‌های اخیر در پاکستان هم بیشتر معطوف به روابط این کشور با افغانستان خواهد بود.