حالا چیزی هم عرض کنم که وصل بشود به مسئله شب‌های قدر که این برای ما بسیار مهم است، خب اگر ما چند شب مانده به شب قدر به فکر شب قدر هستیم هنر نمی‌کنیم. آیت‌الله آمیرزا جواد آقای ملکی تبریزی می‌نویسد یک سال مانده به شب قدر به فکر شب قدر باشید، من نمی‌گویم که الان این جمله را می‌فهمم، ادعا ندارم اما آن قدر بگویم که در جوانی که این مطلب را دیدم خیال خامی داشتم، خیال می‌کردم که این مرد بزرگ می‌خواهد بگوید که یعنی آدم تقویمش را نگاه کند آن شب مثلاً به خانه دوستش نرود، آن شب عروسی نرود، آن شب را ضایع نکند و از این حرف‌ها. بعد فهمیدم که نه مقصودش این نیست می‌خواهد بگوید در طول سال کاری نکنی که آن کار شب قدر بیاید جلو تو را بگیرد. اگر یک دلی شکستی و بدست نیاوردی، همین طور که سرگرم «بک یاالله» هستی آن دل می‌آید و می‌گوید یواش برو... کجا میری! 
حقی را ضایع کردی هنوز جبران نکردی، پدر را خشمگین کردی، دل مادر را شکستی و هکذا... من گاهی اوقات این طور به دوستان عرض می‌کنم به خصوص در شب‌های قدر می‌گویم شما که الان نشسته‌اید رو به قبله می‌خواهید «بک یاالله» بگویید، الان امکان بعضی از جبران‌ها نیست، در همین شب بلند بشوی بروی فلان شهرستان آن دل را بدست بیاوری یا آن پول را بدهی یا مثلاً حدود دو سه سال نماز قضا همین جا فی‌ المجلس بجا بیاوری اینکه امکان ندارد، اما من به رفقا این طور می‌گویم، می‌گویم به خدا عرض کنید خدایا من با تو عهد می‌کنم که از اینجا آمدم بیرون در اولین فرصت و در اولین امکان این قدم‌ها را بردارم و تو به آن کرم بی‌پایان که داری کاری کن که امشب این‌ها مانع اجابت دعای من نشوند... یقین هم بدانید که ان‌شاءالله مؤثر است چون خدا از دل‌ها آگاه است، من یک بنده‌ای هستم یک کارهایی کرده‌ام، خطاهایی کرده‌ام الان هم شب قدر است، می‌خواهم یک کاری بکنم خب اینجا دستم نمی‌رسد به بعضی از جبران‌ها، خدا کریم‌تر از این است که اینجا بیاید با من تسویه حساب بکند، یک وقت هست بنده بی‌خیال است می‌گوید حالا امشب «بک یاالله» را می‌گوییم، احیا را نگه می‌داریم حالا آن هم اگر شد شد! اصلاً نمی‌داند قضیه چیست! اما یک وقت نه، با تمام وجود ناراحت است که این چه کارهایی بود من کردم، خدایا به من یک مهلتی بده جبران کنم، ناراحت است اصلاً، اگر حالتش این طور باشد در این ماه مبارک رمضان به خصوص در شب‌های قدر قطعاً پروردگار او را می‌بخشد و دعایش را مستجاب می‌کند.