اگر رضای نفس مطرح شود، اخلاص در عمل از بین می‌رود. به همین دلیل است که «مخلصین» در لب پرتگاه خطر بزرگ هستند؛ یعنی برای خدا هم عمل می‌کند، اما همین که سلیقه خودش را دخالت بدهد، چه در کیفیت و چه در کمیت، اخلاص از بین می‌رود. 
بنابراین هرکس باید به وظیفه خودش عمل کند، چون هر کس یک نسخه مخصوص به خودش دارد. اینکه پیامبر(ص) دو رکعت نماز شب می‌خواندند و می‌خوابیدند، بعد دومرتبه بیدار می‌شدند و دو رکعت دیگر می‌خواندند، مخصوص ایشان است. برو ادا در نیاور. می‌خواهی این کارها را بکنی؟ افتاده‌ای در وادی ریاضت. اگر کسی این‌طور عمل کند، ادا دربیاورد، بعداً نمی‌تواند ادامه بدهد. وضعش عوض می‌شود. به جای اینکه پیشرفت کند، پسرفت می‌کند.