کنار قفسه ادعیه ایستاده، مشغول وارسی و مرتب کردن کتاب‌هاست. ‌دانه به دانه آن‌ها را با دقت بررسی می‌کند تا همه چیز سر جایش باشد. این کار را با وسواس خاصی انجام می‌دهد تا اگر کتابی مخدوش و یا صفحات آن دچار پارگی شده آن‌ را به کارگاه صحافی منتقل کند. البته این کار هر هفته او است. ۱۴ سال است که هر هفته این لباس خدمت را به تن می‌کند. لباس خدمت در بخش کتب و انوار حرم مطهر رضوی.
نامش مانند بقیه خدام حرم روی اتیکت روی لباسش حک شده است. سعید فخرایی. فرهنگی بازنشسته است و بین خادمان بخش کتب و انوار حرم جزو ریش‌سفیدان و باسابقه‌ها محسوب می‌شود. تقریباً از ابتدای سال‌های خدمت در حرم مطهر رضوی در همین بخش بوده و می‌داند هر زائری برای خواندن زیارت سراغ چه کتابی می‌رود: «بیشتر زائران معمولاً هنگام زیارت، کتاب منتخب ادعیه را انتخاب می‌کنند. همان کتابی که جلد سرمه‌ای رنگ دارد و مشتمل بر زیارت‌های مختصر حضرت(ع) و دیگر ائمه(ع) و چند سوره از قرآن کریم است. اما زائرانی که زمان بیشتری برای خواندن ادعیه و به جا آوردن اعمال مستحب زیارت دارند، سراغ کلیات مفاتیح الجنان می‌روند.‌ زائران عرب‌زبان هم معمولاً به این کتاب مراجعه می‌کنند. برای زائران اردوزبان هم که معمولاً زیارت مخصوص به حضرت رضا(ع) و امین‌الله را می‌خوانند، کتاب‌های ترجمه شده‌ای در رواق‌های غدیر و دارالرحمه در دسترس است». 
سرکشیک سوم بخش کتب و انوار حرم مطهر رضوی به کنجکاوی گردشگران غیرمسلمان درباره خواندن زیارت توسط زائران در حرم منور رضوی هم اشاره می‌کند و می‌گوید: «افراد غیرمسلمانی که به حرم می‌آیند معمولاً اهل مطالعه هستند و دیدن زیارت خواندن زائران در ذهنشان پرسش‌هایی ایجاد می‌کند. در این مواقع مترجم‌ها گاهی برخی کتاب‌ها را به آن‌ها نشان و برایشان توضیحات لازم را می‌دهند». 
فخرایی که در شصتمین بهار زندگی است از سال ۸۸ رسماً توفیق خدمت در این بارگاه را بدست آورده است. با اینکه سالیان زیادی است که در حرم مطهر رضوی خدمت می‌کند اما هر روز مانند روز اولی که لباس خادمی پوشیده شوق حضور دارد: «حضور در این فضای معنوی تأثیر بسزایی در زندگی و شخصیت انسان دارد. برای هر روز مانند روز اول پر از شوق خدمتم و از یک کشیک تا کشیک بعدی فقط انتظار برای خدمت دوباره. روز قبل از کشیک تمام وجودم پر از شوق حضور در حرم است و مدام به این فکر می‌کنم که روز بعد در حرم چه کنم که خدمتم با هفته پیش تفاوت داشته باشد. زمان شروع از صمیم قلب شکرگزار خداوندم و موقع تمام شدن و پایان شیفت هم در این فکرم که آیا این خدمت مورد قبول حضرت(ع) واقع شده است یا نه. از همه مهم‌تر اینکه آیا این توفیق دوباره نصیبم می‌شود یا نه».