بانوی پرتلاش نیشابوری از سختیهای دامداری میگوید
توسعه یک واحد تولیدی با همت مادرانه
سرورهادیان
اگرچه برخی کارها در همان نگاه اول به دلیل نوع سختی آن، کاری مردانه به نظر میرسد اما زنانی هستند که علاوه بر مادر بودن، با انجام همین کارهای به ظاهر مردانه مسئولیتهای زندگی را نیز به دوش میکشند.
«اعظم دهقان» متولد1364 نیشابور و ساکن روستای قرهداش قدمگاه است. او که سالهاست به کار گوسفندداری مشغول است، دلیل انتخاب این کار را به عنوان شغل اصلیش میپرسم که میگوید: پدرم سالهاست به کشاورزی مشغول است و در کنار آن نیز گوسفند هم داشت. وقتی قرار شد مشغول به کار شوم با توجه به فضای روستا بهترین کار برای درآمدزایی را همان گوسفندداری دیدم.
آغاز کار با دو رأس گوسفند
او که حالا دارای 50 گوسفند است، میافزاید: حدود هفت سال است که مشغول به کارم و شروع فعالیتم با دو رأس گوسفند بود و برای ادامه کار کمیته امداد از واحد خودکفایی 40میلیون تومان برای گسترش کارم اعطا کرد و همان زمان 10 گوسفند دیگر نیز توانستم خریداری کنم.
این مادر پرتلاش با اشاره به اینکه اطلاعات زیادی از این کار نداشته اما با کمک و راهنمایی برادرش این کار را راهاندازی کرده است، بیان میکند: معمولاً بره ماده خریداری میکنم. باید آنها را بزرگ کرد و به مرحله زاد و ولد رساند. برههای نری که متولد میشوند بزرگشان میکنم و آنها را میفروشم و برههای ماده را برای زادوولد نگه میدارم.
این بانوی پرتلاش خاطرنشان میکند: برههای ماده پس از بزرگ شدن، آبستن و دارای شیر میشوند و میتوان از محصولات آنها استفاده کرد اما من ترجیح میدهم آن شیر را برهها به عنوان تغذیه استفاده کنند.
نرخ متفاوت و تقاضای بازار
وی ادامه میدهد: اگر رسیدگی به گوسفندان ماده خوب باشد پس از سه ماه فاصله دوباره آبستن میشوند. اگر به گوسفندان برسیم زادو ولد خوبی دارند در غیر این صورت مرگ و میر برهها بالا میرود.
او درباره فروش گوسفندان نیز بیان میکند: گوسفندان را به واسطهها میفروشیم که این نرخ براساس تقاضا در بازار متفاوت است. معمولاً گوسفندان به وزن که برسند، میفروشم و از این رو نمیتوان سن مشخصی را بیان کرد.
وی درباره هزینههای درمان دامها نیز توضیح میدهد: برای مداوا و نگهداری از دامها با اطلاعات خودم و براساس تجربه این کار را میکنم. البته بهتازگی با کمیته امداد صحبتهایی داشتم تا از راهنماییهای آنها نیز استفاده کنم. گوسفندداری کار سختی است آنها مدام نیاز به مراقبت دارند. درصورت بیماری هزینههای درمانشان بسیار بالاست برای مثال یک شربت نفخ و یک آمپول تقویتی آنها حدود 250هزار تومان است.علاوه بر آن داروی انگل که حدود 480هزار تومان است باید ماهانه به گوسفندان داده شود.
وی بیان میکند: متأسفانه هزینههای تغذیه و نگهداری گوسفندان بالاست و این درحالی است که قیمت یک بره نر حدود 5/3 میلیون تومان است که با توجه به هزینه بالای کاه و جو عملاً هیچ سودی برای دامدار ندارد. برای مثال کاه وجو که کیلویی 7هزار و 500 تومان است پیش از تورم و کرونا این آذوقه کیلویی 4هزار تومان بوده است. در ماه حداقل 30کیسه کاه نیاز داریم. در گذشته بیشتر گوسفندان را برای چرا در طبیعت میبردیم اما من زمین کشاورزی ندارم که آنها را برای چرا ببرم و باید آذوقه آنها را تأمین کنم.
هزینه بالای نگهداری
وی ادامه میدهد: اگر بخواهیم گوسفند زنده را بفروشیم، قیمت آن ارزان است. گوسفندداری سخت شده است چون هزینههای تأمین علوفه و نگهداری آن بسیار بالاست و گاهی مشکلات تأمین علوفه و دارو ادامه کار را سخت میکند. با وضعیت موجود شرایط ادامه کار و افزایش دامها مهیا نیست حتی حفظ همین وضعیت هم به دلیل بالا رفتن قیمت علوفه و ارزان بودن دام زنده ناممکن است.
آغاز کار با دو رأس گوسفند
او که حالا دارای 50 گوسفند است، میافزاید: حدود هفت سال است که مشغول به کارم و شروع فعالیتم با دو رأس گوسفند بود و برای ادامه کار کمیته امداد از واحد خودکفایی 40میلیون تومان برای گسترش کارم اعطا کرد و همان زمان 10 گوسفند دیگر نیز توانستم خریداری کنم.
این مادر پرتلاش با اشاره به اینکه اطلاعات زیادی از این کار نداشته اما با کمک و راهنمایی برادرش این کار را راهاندازی کرده است، بیان میکند: معمولاً بره ماده خریداری میکنم. باید آنها را بزرگ کرد و به مرحله زاد و ولد رساند. برههای نری که متولد میشوند بزرگشان میکنم و آنها را میفروشم و برههای ماده را برای زادوولد نگه میدارم.
این بانوی پرتلاش خاطرنشان میکند: برههای ماده پس از بزرگ شدن، آبستن و دارای شیر میشوند و میتوان از محصولات آنها استفاده کرد اما من ترجیح میدهم آن شیر را برهها به عنوان تغذیه استفاده کنند.
نرخ متفاوت و تقاضای بازار
وی ادامه میدهد: اگر رسیدگی به گوسفندان ماده خوب باشد پس از سه ماه فاصله دوباره آبستن میشوند. اگر به گوسفندان برسیم زادو ولد خوبی دارند در غیر این صورت مرگ و میر برهها بالا میرود.
او درباره فروش گوسفندان نیز بیان میکند: گوسفندان را به واسطهها میفروشیم که این نرخ براساس تقاضا در بازار متفاوت است. معمولاً گوسفندان به وزن که برسند، میفروشم و از این رو نمیتوان سن مشخصی را بیان کرد.
وی درباره هزینههای درمان دامها نیز توضیح میدهد: برای مداوا و نگهداری از دامها با اطلاعات خودم و براساس تجربه این کار را میکنم. البته بهتازگی با کمیته امداد صحبتهایی داشتم تا از راهنماییهای آنها نیز استفاده کنم. گوسفندداری کار سختی است آنها مدام نیاز به مراقبت دارند. درصورت بیماری هزینههای درمانشان بسیار بالاست برای مثال یک شربت نفخ و یک آمپول تقویتی آنها حدود 250هزار تومان است.علاوه بر آن داروی انگل که حدود 480هزار تومان است باید ماهانه به گوسفندان داده شود.
وی بیان میکند: متأسفانه هزینههای تغذیه و نگهداری گوسفندان بالاست و این درحالی است که قیمت یک بره نر حدود 5/3 میلیون تومان است که با توجه به هزینه بالای کاه و جو عملاً هیچ سودی برای دامدار ندارد. برای مثال کاه وجو که کیلویی 7هزار و 500 تومان است پیش از تورم و کرونا این آذوقه کیلویی 4هزار تومان بوده است. در ماه حداقل 30کیسه کاه نیاز داریم. در گذشته بیشتر گوسفندان را برای چرا در طبیعت میبردیم اما من زمین کشاورزی ندارم که آنها را برای چرا ببرم و باید آذوقه آنها را تأمین کنم.
هزینه بالای نگهداری
وی ادامه میدهد: اگر بخواهیم گوسفند زنده را بفروشیم، قیمت آن ارزان است. گوسفندداری سخت شده است چون هزینههای تأمین علوفه و نگهداری آن بسیار بالاست و گاهی مشکلات تأمین علوفه و دارو ادامه کار را سخت میکند. با وضعیت موجود شرایط ادامه کار و افزایش دامها مهیا نیست حتی حفظ همین وضعیت هم به دلیل بالا رفتن قیمت علوفه و ارزان بودن دام زنده ناممکن است.
برچسب ها :
ارسال دیدگاه
تیتر خبرها