ما نمی‌دانیم این علاقه‌ای که به علی(ع) داریم آیا اثری در «سیر الی الله» ما دارد یا خیر؟ ما چیزی حس نمی‌کنیم که آیا در ولایت حضرت در حرکت هستیم یا ساکنیم.  نمازی که خوانده‌ایم، صدقه‌ای که به فقیر می‌دهیم، قابل اندازه‌گیری است و این‌ها را یک حرکت الی الله می‌دانیم، یعنی مسافت طی شده‌مان، میزان کار خیری است که انجام داده‌ایم. 
همه این کارهای خیر مثل مسافت‌هایی است که با ماشین یا پیاده روی زمین حرکت کرده‌ایم! اما مسافتی که با گردش زمین به دور خودش طی می‌کنیم را نمی‌دانیم که خیلی بیشتر از مسافتی است که با ماشین و تاکسی و پیاده طی کرده‌ایم!
ولایت و محبت علی(ع) مانند حرکت زمین دور خورشید است. مسافتی که دیده، فهمیده و باور نمی‌شود و ما نمی‌توانیم قبول کنیم با این محبت، راه طولانی را طی کرده‌ایم. مسافت اصلی ما به وسیله ولایت طی می‌شود. محبت اساس جابه‌جایی ما در سیر الی الله است. منتها انسان با محبت، سیری را انجام می‌دهد که متوجه وقوع آن سیر نمی‌شود.