گزارشی از مناجاتخوانی حاجمحمود کریمی در رواق امام خمینی(ره)
حلاوت دعا در بارگاه آقا
چه عاشقانه است نیمههای شب رواق نورانی امام خمینی(ره)، وقتی رواق دلهای عاشقی شده که شب را به نیمه شب و سیاهی دل را به سپیدی آهنگ دعا سپردهاند. آنها که آمدهاند تا کبر وجود را بشکنند و در لحظههای استجابت دعا، استمداد اجابت را به حواله اشک و ناله از حضرت حق مطالبه کنند.
اینجا فوج فوج جمعیت است که جای جای رواق زیبای امام خمینی(ره) نشستهاند. آن قدر آمدهاند که جای سوزن انداختن نیست. انگار نیاز مناجات شبانه و خلوتی ناپیدا میان جمعی شب زندهدار و صاحب دل، حدیث حاجتروایی شده است.
نوای پرسوز و دلنشین مناجاتخوانی حاجمحمود کریمی هم جمع این بهانهها را برای حضور جمعتر کرده است تا ۳۰ شب از لحظههای ابتدایی هر شبانهروز این روزها و این ماه مبارک خاصتر از همیشه به خلوت دل و دلدار بگذرد.در میان جمعیت انبوه زائران، حاجمحمود باب شبی را به یاد حسنین(ع) گشوده است.
«ای به مزارت درود، صلح تو کمتر نبود از نفس کربلا، یا حسن بن علی...».
ذاکر اهل بیت(ع)، روضه کربلا و سیدالشهدا(ع) را با روایتی زیبا و با همراهی مرثیه شهادت امام حسن(ع) در هم آمیخته است. دلهای آماده یک سو به کربلا رفته و دیگر سو اشکریزان مظلومیت کریم اهل بیت(ع) است.
قصه چشمهای گریانی در میان است که روایت میهماننوازی امام حسن(ع) را به اشک نشسته است. شب پنجم رمضان است و قصه مظلومیت، بزم اشک است و شیدایی.
حدیث نفس و طلب عفو
دقایقی از شروع مناجاتخوانی گذشته و حالا دلها آماده بزم شیدایی شده است. دستها رو به آسمان است... .
حاجمحمود دعای ابوحمزه ثمالی را پرسوز و گداز آغاز میکند... .
میان سطور پرمعنای دعا، حدیث نفس بندگی را هم روایت میکند و اشک نیاز و ندامت است که جاری است... .
چه طراوت کمنظیری از نیاز و نگاه جریان یافته، نیاز بنده و نگاه معبود. سعادتی است حضور میان جمع عشاقی که خویش را در رودخانه زلال بندگی گم کردهاند و چشم به صید دل معبود و افتادن به تور بندگی الهی دارند.
حاجمحمود به فراز انتهایی دعا رسیده و لرزش دلها به اوج رسیده است.
حرم امام رضا(ع) چیز دیگری است
دعا به پایان رسیده و آقای علمداری بیرون از رواق در انتظار آمدن همسر و دختر جوانش است.
او که خودش خادم حرم شاهچراغ است و پس از وقفهای چهار ساله به اتفاق خانواده به زیارت آمده است، در مورد مراسم دعای امشب میگوید: خیلی وقت بود که مثل امشب و اینجا دچار دلشکستگی نشده بودم. حاجتی دارم که باید اینجا و با امام رضا(ع) در میان میگذاشتم.
او ادامه میدهد: یک ساعت مانده به شروع دعا از یکی از خادمان حرم شنیدم دعای ابوحمزه ثمالی در رواق امام برگزار میشود. مشتاق شدیم بمانیم به ویژه اینکه حاجمحمود کریمی هم ذاکر دعا بود. خدا را شکر لذت بردیم. اینجا در حرم، دعا و زیارت بیشتر و بهتر از هر جای دیگر لذت دارد. اصلاً حرم امام رضا(ع) چیز دیگری است.
رسم همسایگی
داوود، سهیل و محمدرضا سه یار دبستانی هستند که از دوران ابتدایی تا دانشگاه با هم هستند. برنامه هفتگی دارند برای زیارت حرم و برنامه مناجاتخوانی را هم از قبل اطلاع داشتند. داوود میگوید: نیازی نیست که حاجتی داشته باشیم. همین که بتوانیم در حرم باشیم و اینجا دعا را برگزار کنیم سعادتی است برای خودش. خوشبختانه و به لطف عنایت آقا. همسایگان بدی نیستیم و دستکم هفتهای یک بار به اتفاق به حرم میآییم.
سهیل هم حرفهای او را تأیید میکند و ادامه میدهد: حضور امشب ما هم بیارتباط به حضور حاجمحمود کریمی نیست و خیلی هم صفا کردیم با صدای ایشان.
خانم سیاوشانی هم دیگر زائر مشهدی است که امشب به تنهایی برای مناجاتخوانی در حرم حاضر شده است.
او میگوید: هر زیارتی با حضور هر مداحی دلچسب است. همین که در قطعهای آسمانی از زمین حضور داشته باشیم کفایت است و لطف امام رضا(ع) برای دعوت ما.
برچسب ها :
ارسال دیدگاه
تیتر خبرها
-
مناجاتخوانی در حرم مطهر رضوی
-
قدس رواق
-
ذکر خدا پشتوانه ثبات قدم
-
توزیع هزار کالابرگ خرید کتاب بین زائران نوروزی بارگاه مطهر رضوی
-
ترتیلخوانی در محفل «ام ابیها(س)»
-
نخستین اردوی جهادی «نذر شفا» در 1402
-
زائر و مجاور، میهمان سفرههای افطار متبرک رضوی
-
حلاوت دعا در بارگاه آقا
-
نوآوری در تلاوتها زمینهساز ارتقای توجه جوانان به مفاهیم قرآنی است
-
بازدید تولیت آستان قدس رضوی از خدماترسانی به زائران نوروزی