روایت نذر سنگ غلتان و صحن عتیق
سنگ‌هایی که به زیارت آمدند
پای عشق که وسط باشد از آدمیزاد کارهای عجیب و غریبی سر می‌زند. مثلاً تیشه برمی‌دارد و می‌افتد به جان کوه تا به محبوبش برسد.
اصلاً هیچ چیزی در دنیا زور عشق را ندارد این را اگر فرعون می‌دانست اهرام را به عاشقانه‌ترین شکل ممکن بالا می‌برد حالا می‌خواهد فرهاد باشد و یا مثلاً مشهدی حسن یا کربلایی رضا از مشهد، مهم این است که یک طوری برای محبوب خوش‌رقصی کنی. اصلاً هم باکی نداری که داستانت کمتر از فرهاد شنیده شود چون می‌دانی او که باید، هم شنیده و هم دیده است. تسمع کلامی و ترد سلامی برای همین جور وقت‌هاست دیگر. قدیمی‌ها که به صحن کهنه می‌رفتند، به رسم ارادت دوزانو روی سنگ‌های صحن می‌نشستند و صورت روی خاک صحن می‌گذاشتند. بعد رد تیشه کربلایی رضا را می‌دیدند و داستانش را می‌شنیدند که می‌گوید نه اینکه سنگفرش‌ها از اول خودشان اینجا دست به سینه نشسته باشند، نه، یک وقتی در دوره قاجار این طرف‌تر یا آن طرف‌تر گره تأمین مصالح برای بازسازی صحن‌ها کور شده بود. آن‌ها که جیبشان با سکه سنگین بود، دست به جیب می‌شدند و این طوری به ساخت و ساز حرم کمک می‌کردند و ارادت نشان می‌دادند. اما بودند کسانی که جیب‌ها و دست‌هایشان خالی بود. از من اگر بپرسی بیشتر داستان‌ها را همین دست‌های خالی نوشته‌اند. معلوم نیست اول کربلایی رضا یا نه مشهدی حسن این حرکت عاشقانه به سرش زد که پای پیاده برود تا تپه‌سلام، با تیشه بیفتد به جان سنگ‌های آن حوالی و سنگی را با عشق بکند و بعد دست خالی به سمت مشهد بغلتاند. بعد چون آدمیزاد دوست دارد از روی خوش‌خط‌ها کپی کند، این کار هم تکثیر شد و شد نذری متداول در آن دوره. اولی می‌گفت نذر من امروز اینکه چند تیشه بزنم. بعدی می‌گفت من چند متر سنگ را می‌غلتانم. آن یکی می‌گفت من هم پشتت. همین طور سنگ با نیروی نذر می‌آمد تا مشهد و چه کسی گفته همچین مسافری را نباید تحویل گرفت و با سلام و صلوات به استقبالش نرفت. برای همین بود که خادمان حرم این طور وقت‌ها دست به کار می‌شدند و می‌رفتند به استقبال سنگ‌های جدیدی که از تپه‌سلام با نذر مردم متر به متر آمده‌اند تا یک عمر زیر پای زائران باشند. ایستگاه پایانی این سنگ‌های گریه دیده و زیارت‌نامه شنیده، معمولاً صحن عتیق بود. سنگ‌هایی که حتماً نام فرهادهایشان را در سینه نگه داشته‌اند. حالا از آن سنگ‌ها خبری نیست ولی حتماً قصه‌شان جایی گوشه همین صحن عتیق ثبت شده است و عشقشان را کرده‌اند. حالا سنگ‌های جدید قصه‌های جدیدی با خودشان دارند، قصه‌هایی از دل معماران و سازندگان این صحن و سرا.
ویژگی سنگ‌هایی که صحن انقلاب را فرش کردند
در طرح جدید سنگ‌هایی با ضخامت بسیار خوبِ ۵ سانتیمتر در نظر گرفته شده تا دوام بیشتری داشته باشند.
جنس سنگ علاوه بر مقاومت از نوعی است که بازتابش نور ملایم‌تری خواهد داشت. ساب سنگ نیز از نوعی انتخاب شده که لغزندگی کمتری ایجاد کند.
سرنوشت سنگ‌های تعویض شده
سنگ‌های پیشین صحن تا حد امکان سالم جدا شده و مانند دیگر مصالح ساختمانی حرم مطهر در سایر قسمت‌های اماکن متبرکه به کار گرفته شده‌اند.
برچسب ها :
ارسال دیدگاه
