​​​​​​​جشنواره‌ای که با درگیر کردن ظرفیت‌های استانی در ۳۵۴ نقطه ایران، شمار قابل‌توجهی از فیلم‌های انقلابی و دفاع مقدسی را در روزهای برپایی جشنواره اکران می‌کند. در ادامه با سیدمحمد حسینی، مدیرعامل انجمن سینمای دفاع مقدس، منتقد و پژوهشگر سینما درباره اهمیت جشنواره فیلم مقاومت و جایگاه آن در تبیین مفهوم جهانی مقاومت و تفاوت آن با جشنواره‌های دیگر به گفت‌وگو پرداختیم. حسینی به مأموریت‌های این جشنواره و اهمیت آن در مناسبات سینمایی ایران و جهان اشاره می‌کند و از فیلم‌سازانی سخن می‌گوید که رسالتی فراتر از جریان غالب در رویدادهای پرحاشیه جهانی دارند.
سید محمد حسینی در ابتدای صحبت‌های خود با بیان مقدمه‌ای درباره اساس شکل‌گیری جشنواره فیلم مقاومت، می‌‌گوید: اواخر دهه60 جشنواره‌ فیلم دفاع مقدس راه‌اندازی شد و در ادامه با شکل‌گیری و گسترش جریان جبهه مقاومت به جشنواره فیلم مقاومت تغییر نام داد که اتفاق مبارکی بود. با این تغییر نام، نوعی تغییر رویکرد و مأموریت را هم تجربه کرد و کلیت آن به سمتی رفت که وجهه بین‌المللی قوی‌تری داشته باشد و از سوی دیگر تأکید بر جبهه مقاومت نیز نقطه ممتاز جمهوری اسلامی بود. همین مسئله وجه تمایز این جشنواره با جشنواره فیلم فجر هم بود که به نوعی ویترین و بهار سینمای ایران قلمداد می‌شد.
وی با بیان اینکه امروز در مقابل جریان استکبار جهانی، پرچم مقاومت در دستان مسلمانان است، بر نقش جشنواره مقاومت به عنوان رویداد مهم و دیرپای این عرصه تأکید می‌کند و می‌گوید: این جشنواره می‌تواند یکی از مهم‌ترین بسترهای عرصه و مطرح شدن فیلم‌های جبهه مقاومت باشد.

محملی برای فیلم‌سازان دگراندیش
مدیرعامل انجمن سینمای دفاع مقدس با بیان اینکه جشنواره فیلم مقاومت از ممتازترین جشنواره‌های فیلم منطقه است، به استقبال گسترده فیلم‌سازان اقصی نقاط دنیا از این جشنواره اشاره می‌کند و می‌گوید: فیلم‌سازانی که عمدتاً دگراندیش هستند و در قاعده و قواره‌های موجود غربی و جشنواره‌های مختلفی که توسط آمریکایی‌ها در نقاط مختلف دنیا مدیریت می‌شود، نمی‌گنجند؛ افرادی هستند که می‌خواهند مسائل را جور دیگری ببینند و نگاه متفاوتی به رستگاری داشته باشند. از این رو هنرشان مورد توجه جشنواره‌هایی مانند تورنتو، کن و برلین و حتی ابوظبی و آکادمی اسکار قرار نمی‌گیرد و در ظرف آن‌ها جا نمی‌شوند. بنابراین جشنواره مقاومت از این منظر ویژه و منحصر به‌فرد است و هرچه بیشتر به وجهه فراملی و بستر عرضه آن و امکان تعامل و همکاری فیلم‌سازان مقاومت توجه شود، می‌تواند بین‌المللی‌ترین جشنواره فیلم جمهوری اسلامی ایران باشد.

علت برپایی جشنواره در سواحل خلیج فارس
مدیرعامل انجمن سینمای دفاع مقدس دو اتفاق مهم هفدهمین جشنواره فیلم مقاومت را این‌گونه برمی‌شمارد و تأکید می‌کند: نخست اینکه جشنواره بنا دارد در آینده به صورت سالانه برگزار شود که به نظرم اتفاق بسیار مهمی است و رویکرد جشنواره را متحول می‎کند. اتفاق دوم خروج جشنواره از تهران است که سبب شده یک بستر مقاومتی و جغرافیا برای بیان حرف خودش تعریف کند.
حسینی ادامه می‌دهد: برپایی جشنواره کنار سواحل خلیج‌فارس و به‌ویژه عسلویه و بوشهر که با وجود دلیران تنگستان و زنان لرده به عنوان مهد مقاومت شناخته می‎‌شود، اتفاق مهمی است. نکته دیگر اینکه خلیج‌فارس از منظر تاریخی از دو نظر اهمیتی جدی دارد. 
در وهله نخست این منطقه آغازِ پایان استعمار در کره زمین است و برای نخستین‌بار استعمار (پرتغال) در آب‌های خلیج‌فارس و جزیره هرمز طعم شکست را چشید و همین مسئله منجر به شکست مستمر استعمار در اقصی نقاط جهان شد. دومین اتفاق مهمی که در خلیج‌فارس رخ داد ملی شدن صنعت نفت ایران بود، آن هم زمانی که پس از تئوریزه کردن مالکیت نفت توسط غربی‌ها و این فرضیه که نفت متعلق به فناوری است و هیچ جغرافیا و کشوری حق تملک بر آن را ندارد، نخستین بار این اتفاق در ایران رخ داد و می‌توان آن را آغاز دومینو ملی شدن نفت در دنیا دانست که شکست استیلای چپاول منابع کشورهای مختلف توسط استعمار و استکبار را به همراه داشت. 
به گفته حسینی رویداد معاصر دیگری که جدی‌تر از این دو مطرح و در جریان است به نقش مهم این منطقه اشاره می‌کند که امروز خلیج‌فارس لبه مواجهه جهان استکبار و جبهه مقاومت است. همه تلاش استکبار درست همین جا متمرکز شده و خلیج‌ فارس نقطه کانونی و داغ مواجهه است و هر روز یک داستان جدید دارد و به همین دلایل امسال با جشنواره متفاوتی روبه‌رو هستیم.
به گفته این پژوهشگر و منتقد سینما، طبیعتاً جشنواره قوت و ضعف‌هایی هم در اجرا دارد، زیرا این نخستین باری است که یک جشنواره به این وسعت از تهران خارج می‌شود. فراموش نکنیم این یک اردو نیست بلکه جشنواره‌ای در سطح وسیع است و تصمیم خروج چنین جشنواره‌ای از تهران یکی از بزرگ‌ترین ریسک‌های اجرایی بود که دبیر جشنواره آن را پذیرفت و به نظرم شجاعت مدیریتی بالایی را طلب می‌کرد.

برپایی جشنواره در کشورهای منطقه
وی در واکنش به برپایی جشنواره در کشورهای منطقه می‌گوید: همین حالا هم این تقاضا وجود دارد و از کشورهایی مانند سوریه و عراق درخواست میزبانی جشنواره را داریم. مواردی که به آن اشاره کردم در واقع مقدمه‌ای بود برای اینکه بدانیم جشنواره می‌تواند حتی از مرزهای ایران خارج شود زیرا مرز جشنواره مقاومت اساساً عنوانِ مقاومت است نه زبان، ملیت یا قومیت و به همین دلیل هیچ مرز جغرافیایی برای آن نمی‌توان متصور شد.
حسینی با بیان اینکه ایران مهد مقاومت است و پرچم مقاومت در دستانش، تأکید می‌کند: نمی‌توان ایران را مالک کل جبهه مقاومت دانست، زیرا این مقاومت در اقصی نقاط جهان صورت می‌گیرد و معتقدم جشنواره مقاومت متعلق به همه آن‌هاست؛ از هنرمندان یمن، لبنان و عراق گرفته تا سوریه، فلسطین، غزه و آمریکای لاتین. در واقع این جشنواره فضایی برای دگراندیشی و تسلیم نشدن در مقابل استکبار یا به قول مرحوم دکتر شریعتی استحمار است.

خبرنگار: صبا کریمی