محمدحسن شریف اصفهانی یا محمدحسن نجفی (اول شعبان ۱۲۶۶هـ) از فقهای شیعه در قرن سیزدهم قمری بود. مهم‌ترین اثر او کتاب جواهر الکلام است و از این جهت در میان بزرگان شیعه به صاحب جواهر شهرت دارد. این کتاب دائره المعارف فقه شیعه نامیده می‌شود. وی از شاگردان سید محمدجواد عاملی (صاحب مفتاح الکرامه) و جعفر کاشف الغطاء بود و درس وی، از مهم‌ترین دروس حوزه نجف به شمار می‌آمد.