این کتاب نوشته زین‌الدین جبعی عاملی (شهید ثانی) و ترجمه غلامحسن روشن‌نژاد بوده و ویژگی‌های خاصی دارد از جمله در حالی که آداب عرفانى و باطنى نماز را می‌آموزد، انسان را با آفات نفسانى و شیطانى نیز آشنا و درمان مؤثر این آفت‌ها را بیان مى‌کند.
از دیگر ویژگی‌های کتاب تأثیر فراوانش بر مخاطب است؛ چرا که عالمی عامل و دلسوخته آن را نوشته است و با وجود اینکه مسائل عالی عرفانی در آن مطرح می‌شود ولی همه‌فهم است و خواننده برای فهم مسائل کتاب نیازی به اطلاعات وسیع علمی ندارد. همچنین مثال‌های ساده نویسنده، هر انسانی را به درک عمیق مطالب آن رهنمون می‌کند. 
شهید ثانی مؤلف دانشمند این کتاب در دیباچه آن گفته است: «همانا روح شادی و نیک‌بختی، جان بندگی و عبادت، روی آوردن دل است به حضرت باری تعالی و این اقبال قلب موجب پذیرش عبادت و احسان خدای تعالی است در رسیدن به مقامی که چشمی ندیده، گوشی نشنیده و به قلب هیچ بشری خطور ننموده است و...».