سیدآبادی در آن یادداشت، نقل قولی از برادرش آورده بود که در کار نما‌سازی است و گفته بود این روز‌ها با وجود گرانی‌ها اما سفارش‌ها کم نشده است! در برابر تعجب آقای سیدآبادی، برادرش دلیل این وضعیت را این طور شرح داده که وقتی دلار گران می‌شود مردم می‌دانند گرانی‌های جدید در راه است پس ترجیح می‌دهند به کارشان سرعت بدهند و کاری را که دست گرفته‌اند چه نماسازی منزل باشد چه کاری دیگر، زودتر به سرانجام برسانند.این نویسنده‌ نام‌آشنا، در بخش دیگری از نوشته خود با اشاره به وضعیت گرانی‌های افسارگسیخته این روز‌ها و تأثیر آن بر حوزه کتاب کودک همچنین به این مطلب اشاره کرده است که پس از رکودی چند ماهه در بخش چاپ کتاب، برخی از ناشران به این نتیجه رسیده‌اند که با همه‌ شرایط موجود باید کتاب تازه به دست بچه‌ها برسانند اما بحث اینجاست که کتاب‌های جدید باید با مبالغ ۶۰ و ۷۰ هزار تومان به دست مخاطب خود برسد و این گران شدن کار خرید کتاب برای کودکان را سخت می‌کند. نویسنده کتاب «بابابزرگ سبیل موکتی» در پایان نوشته خود به خانواده‌ها پیشنهاد داده است هنوز کتاب‌های چاپ قدیم در کتاب‌فروشی‌ها وجود دارند پس آن‌ها را با قیمت کمتری برای کودکان خود بخرند. این راه چاره کوتاه‌مدت است البته اگر برخی از ناشران قیمت پشت جلد کتاب‌های قدیمی خود را به‌روز نکرده باشند اما به راستی چه باید کرد تا کتاب این یار مهربان بیش از پیش از سبد هزینه خانوار‌های ایرانی کنار گذاشته نشود؟
بر اساس آمار اعلام شده در کشور بیش از ۱۰۷ هزار مدرسه وجود دارد و از این تعداد برای سال ۱۴۰۰ فقط در شهر تهران، تعداد مدارس و مراکز آموزشی فعال حدوداً 3هزار و ۹۹۸ مدرسه اعلام شده است حالا به این اضافه کنید تعداد جمعیت دانش‌آموزی ایران را با عدد ۱۵ میلیون دانش‌آموز و فکر کنید این چه ظرفیت ارزشمندی می‌تواند برای بازار نشر کودک و نوجوان باشد اما نیست! پس جای آن دارد که بررسی کنیم تیراژ کتاب‌های کودک چرا به هزار نسخه و حتی کمتر از آن رسیده است؟ باید برای برون‌رفت از این معضل، برنامه‌ای بلندمدت تدوین شود نه از این برنامه‌هایی که فقط خبر می‌شود برای رسانه‌ها و بعد هم به فراموشی سپرده می‌شود.