واشنگتن و چیدمان ناامنی در پازل خاورمیانه
محمد عذیری، کارشناس مطالعات آمریکا
جنگطلبی در سیاست خارجی و امنیتی ایالاتمتحده بهعنوان یکی از ریشههای معضل امنیت در خاورمیانه شناخته میشود؛ چراکه این منطقه مهم از نظر ژئوپلتیک، در محاسبات راهبردی جهانی جایگاه بالایی دارد و وجود منابع غنی انرژی موجب شده خاورمیانه درگیر تنشها و کشمکشهای قدرتهای بزرگ باشد. از این رو سیاستهای خاورمیانهای آمريكا تا مدتها معطوف و متمرکز بر حمايت و پشتيبانی از حکومتهایی بود که میتوانستند از جانب واشنگتن اهداف این کشور در منطقه را تأمین کنند، اما زمانی که ایالات متحده در دوران پساشوروی خود را بدون رقیب جدی در عرصه جهانی دید، تلاش کرد در خاورمیانه حضور جدیتری داشته باشد و این مداخلات با میزان ناآرامیها در منطقه و کشورهای این جغرافیا رابطه مستقیم پیدا کرد.
هدف سیاست خارجی کاخ سفید پس از پایان جنگ سرد، ایجاد نظم جهانی و سازماندهی امنیت در نقاط مختلف جهان با الگوی غربی و دموکراسیسازی مدنظر بوده است. تحقق این هدف بهانهای را فراهم کرد تا واشنگتن به اقدامات نظامی و حضور در مناطق مختلف جهان بهویژه عراق و افغانستان دست زند که نتیجه مطلوب نداشت. آمريكا در پرتو قدرت نظامی خود به دنبال تبديل دشمنان به دوستان، دوستان به متحدان جديد و جانشینسازی متحدان جديد بهجای متحدان قديم برآمد بر همین منوال است که بلندپروازی تغییر خاورمیانه به ماجراجوییهای بیشتر این کشور منجر شد. اما هرچه سیاستهای کاخسفید با صرف هزینههای هنگفت ناکارآمدتر میشد، شکنندگی ثبات و امنیت در خاورمیانه نیز تشدید میشد. برای درک کامل ناامنیها در این جغرافیا باید دانست حمایت ایالات متحده از عربستان با اهداف خاصی از جمله استفاده از سعودی برای پیگیری منافعش است، چرا که سیاست خارجی واشنگتن تلاش دارد سیاست کشورهای منطقه در جهت تأمین امنیت و منافع رژیم صهیونیستی، تضعیف جبهه مقاومت با محوریت ایران و مقابله با نفوذ روسیه باشد. ناامنیهایی که دومینووار با شکست سیاستهای خارجی آمریکا در خاورمیانه رخ داد، با ترویج تفکر افراطگرایی، تخاصم نظامی کشورها علیه یکدیگر همانند جنگ عربستان بر ضد یمن و متوسل شدن به جنگهای نیابتی و تقویت و رشد تروریسم همراه شد. این امر مشهود است که ایالات متحده برای پیشبرد سیاستهای خود در منطقه نیاز به خاورمیانه باثبات ندارد بلکه هدف ایجاد ناآرامی از طریق تشکیل و حمایت از گروههای تروریستی، ایجاد دوقطبی، رشد میلیتاریسم و تجارت اسلحه، ایرانهراسی و حضور غیرقانونی نظامی در منطقه بهویژه در سوریه و عراق با ادعای مبارزه با تروریسم است.
برچسب ها :
ارسال دیدگاه