​​​​​​​هم اکنون میدان گازی پارس جنوبی حدود 80درصد از نیاز گاز کشور را تأمین می‌کند. بدیهی است تأمین 80درصد از گاز کشور فقط از یک میدان گازی فاجعه امنیتی برای جمهوری اسلامی ایران محسوب می‌شود.
اما این میدان تا چند سال دیگر می‌تواند 80 درصد از نیاز داخلی کشور به کار را تأمین کند؟ اینجانب حدود پنج سال پیش نتایج حاصل از مطالعات و محاسبات خود را مطرح کرده و نشان دادم تولید گاز از پارس جنوبی از نقطه حداکثری یعنی حدود 750 میلیون مترمکعب در روز در سال1400 به حدود 100 میلیون مترمکعب در چند سال آینده کاهش خواهد یافت. کاهش فوق‌العاده تولید گاز از این میدان فوق عظیم به دلیل افت سریع فشار مخزن است که به نوبه خود ناشی از برداشت غیرصیانتی از این میدان و مدیریت غیرصحیح آن در خلال بیش از دو دهه گذشته از یک سو و فازبندی غیر بهینه این میدان از سوی دیگر بوده است. این موارد سبب شده حجم عظیمی از گاز کشورمان برای همیشه غیرقابل برداشت بماند.
تنها راهکار صحیح برای جلوگیری از کاهش شدید فشار مخزن این است که ایستگاه‌های تقویت فشار روی هر فاز این میدان نصب شود. محاسبات بنده نشان می‌دهد اگر بتوان این سکوها را که تا به حال نظیر آن در هیچ میدان گازی جهان نصب نشده است روی تمام فازهای پارس جنوبی کار گذاشت، آنگاه تولید در سال‌های بعد حداکثر حدود 350 میلیون متر مکعب در روز خواهد بود که کمبود 400 میلیونی نسبت به تولید کنونی را نشان می‌دهد. با توجه به کاهش تولید از سایر مخازن گازی و افزایش مستمر مصرف گاز کشور و نبود میادین دیگری که بتوان جایگزین پارس جنوبی کرد، وقوع فاجعه کمبود گاز قطعی است. 
به دنبال کمبود گاز بالطبع تولید برق و تولیدات پتروشیمی و تولید فولاد، سیمان، آجر و بسیاری دیگر از منابع گازسوز نیز به‌شدت کاهش خواهد یافت که بر ابعاد بحران می‌افزاید. کمبود و قطعی گاز بنابرمنطق در برنامه‌های رئیس‌جمهور در امر ساخت مسکن برای طبقات ضعیف و محرومان تأثیر منفی خواهد داشت. با کمبود مصالح ساختمانی چگونه در شرایط بحران جدی انرژی می‌توان سالیانه یک میلیون مسکن ساخت؟