مبادا از خويشاوند نيازمند خود روى برتابيد و از دادن اندک مال به او که اگر ندهيد چيزى بر ثروت شما نمى افزايد و اگر بدهيد چيزى کم نمى‌شود، دريغ کنيد. هر که از خويشان خود دست کشد، يک دست از آنان بازگرفته، اما دست هاى فراوانى از خود کنار زده است و آن کس که با قوم و خويشان خود نرم‌خو و مهربان باشد، دوستى و محبت هميشگى آنان را به دست آورد.
(خطبه 23 نهج‌البلاغه)