​​​​​​​کودتای ۲۸ مرداد یا به تعبیری آژاکس، از این منظر برای آمریکا حائز اهمیت بود که به عنوان نخستین عملیات برون‌مرزی و موفق سازمان سیا، علیه نخست‌وزیر وقت، دکتر مصدق در ایران انجام شد. با این اقدام، نظام سیاسی وقت در جایگاه خود ابقا شد و در بخش پنهانی طرح مارشال علیه بلوک شرق و نظام کمونیستی شوروی سابق، به ایفای نقش ادامه داد. شایان ذکر است که ابزار اصلی در انجام و به ثمر رساندن کودتاهای یاد شده، استفاده از سفارت‌ها و وابستگاه سیاسی و بالطبع، بهره‌گیری از مصونیت‌های سیاسی و آیین تشریفات دیپلماسی است. مدارک بدست آمده از اشغال سفارت آمریکا در تهران، گواهی بر ادعای فوق بود و روند سوءاستفاده از این مجرای دیپلماتیک برای آمریکا تمامی نخواهد داشت. اقدام‌های روزولت، مأمور اجرای کودتا در ایران، نظر نیرو‌های حامی سلطنت را جلب کرد و سرانجام با تلاش و هدایت مزدوران داخلی، دولت مصدق چهار روز بعد، یعنی ۲۸ مرداد سقوط کرد. روزولت می‏دانست که برای انجام کودتا به همکاری واحد‌های نظامی نیاز خواهد داشت به همین دلیل از وابسته نظامی سفارت آمریکا،  «رابرت مک کلور» درخواست کرد تعدادی نیرو برای کمک به وی فراهم کند. سال 2009 باراک اوباما رئیس‌جمهور ایالات متحده و در سال 2011 هیلاری کلینتون وزیر امورخارجه وقت هم به خاطر کودتا به شکل رسمی از ایران عذرخواهی کردند که در قبال خسارت‌های تحمیل شده به ملت ایران هیچ نیست!