​​​​​​​ این تابوت که می‌بینی و آن کوتاه‌قامتان بزرگمردی که زیر آن را گرفته‌اند و پیش می‌روند؛ همان‌هایی هستند که صدایشان عالمگیر شد؛ همان‌ها که همین چند ماه پیش گفته بودند: «نبین قدم کوچیکه پاش بیفته من برات قیام می‌کنم».
به گزارش خبرگزاری شبستان، نامش «علی‌اصغر» و پایین بودن سن و سال او ناخودآگاه تو را به کربلا می‌برد و بی‌اختیار مرثیه طفل ۶ماهه را برایت تداعی می‌کند؛ بیش از هزار سال از کربلا گذشته اما جنایت‌آفرینی حرمله‌ها تمامی ندارد؛ برایشان فرقی نمی‌کند با نیزه گلوی طفلی بر دستان پدر را هدف بگیرند یا با گلوله سَری را که در آغوش پدر مأوا گرفته باشد.
اینجا کرمان است؛ حسینیه ثارالله -معراج شهدای جنگ- امروز هم معراج شهداست؛ این‌بار اما شهدایی از نسل دهه ۹۰. اینجا فرازهای سرود «سلام فرمانده» عینیت پیدا کرده و گواه آن، تابوت کوچکی است که مزین به پرچم مقدس ایران بر دوش نوجوانان دهه هشتادی و نودی حمل می‌شود.
علی اصغر لُری گوئینی، دانش‌آموز دوم دبستان مدرسه عشایری روستای چاه قوسکی از شهرستان سیرجان است که چهارم آبان در حادثه تروریستی حرم شاهچراغ به شهادت رسید.