​​​​​​​این اسیر فلسطینی هر چند سرانجام سه روز پیش و پس از موافقت صهیونیست‌ها با درخواست‌های وی به اعتصاب غذایش پایان داد اما موضوع اقدامات ضد بشری رژیم صهیونیستی علیه اسیران چیزی است که نمی‌توان چشم بر آن بست. منابع فلسطینی روز گذشته نیز از شهادت «موسی ابو محامید»، اسیر فلسطینی در بیمارستان آساو هورویه در سرزمین‌های اشغالی ۱۹۴۸ خبر دادند. به گفته منابع فلسطینی، ابومحامید که تنها ۴۰سال داشت به‌خاطر بیماری به رسیدگی‌های پزشکی مداوم نیاز داشت، اما کوتاهی رژیم صهیونیستی در رسیدگی به وضعیت وی موجب شهادتش شده است. همه این جنایت‌ها در سایه سکوت کر کننده کشورها و نهادهای حقوق بشری جهانی صورت می‌گیرد. این رویه، صهیونیست‌ها را در پیشبرد جنایت‌هایشان جری‌تر کرده تا جایی که روز گذشته هیلل بیتون روزین، خبرنگار شبکه۱۴ تلویزیون اسرائیل در توییتی خواستار کشتن زندانیان فلسطینی شد. وی نوشت: «هم اکنون ۳۳۶ فلسطینی در زندان‌های این رژیم نگهداری می‌شوند که بیش از ۲۰سال در اسارت بودند و هشت نفر از آنان بیش از ۳۵سال از عمر خود را پشت میله‌های زندان گذرانده‌اند. به‌جای هزینه کردن میلیون‌های شِکل (واحد پول رژیم صهیونیستی) برای نگهداری این افراد، بهتر بود آن‌ها را به قتل می‌رساندیم!». در گفت‌وگو با محمدمحسن فایضی، تحلیلگر مسائل فلسطین اینکه اعتصاب اسیران فلسطینی چه تأثیری بر سرنوشت رژیم صهیونیستی و رسوایی اشغالگران دارد را به بحث گذاشته‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

علت آغاز اعتصاب غذای زندانیان فلسطینی چیست؟
اعتصاب غذا به نوعی اهرم فشار برای اسیران فلسطینی است که پیشینه دارد و در طول 70-60 سال گذشته بارها تکرار شده است. 
در اوایل، زندانیان شرایط بسیار بدی داشتند و اسیران فلسطینی با اعتصاب به دنبال حقوق اولیه خود بودند اما در 6-5 سال اخیر به رویه‌ای در اعتراض به بازداشت‌های اداری تبدیل شده است. بازداشت اداری بدین معناست که فردی بازداشت می‌شود و تا زمان پیش از تشکیل دادگاه در بند به سر می‌برد. 
ممکن است طرف چند سال بازداشت اداری باشد اما هیچ دادگاهی برای او تشکیل نشده باشد و حکمی نیز برای او صادر نشده است. اسیران فلسطینی به این رویه اعتراض جدی دارند. تعداد بازداشت اداری در حال حاضر تقریباً 500 نفر است.

اعتصاب غذای اسیران فلسطینی چه تأثیری داشته است؟
کاید الفسفوس، مقداد قواسمی و ماهر الاخرس از نمونه‌های موفق اعتصاب غذا در سال‌های اخیر هستند که در آن، اسرائیل تسلیم شد. اعتصاب غذا از چند نظر اهمیت دارد: نخست اینکه اروپایی‌ها بسیار به مقوله اعتصاب غذا حساس هستند. دوم اسیران به بازداشت اداری اعتراض می‌کنند که یک مسئله عمومی است و واکنش‌ها را در دنیا برمی‌انگیزد. سازمان‌های مختلف سر قضیه اعتصاب غذا بیانیه صادر می‌کنند. به فاصله یک روز از پخش تصاویری از خلیل عواوده، اتحادیه اروپا بیانیه صادر کرد و تصاویر منتشر شده از اسیر خلیل عواوده را شوکه‌کننده خواند. این حجم اعتصاب غذا (افزون بر 170 روز) توسط خلیل عواوده تقریباً بی‌سابقه بود و به عاملی برای رسوایی بیش از پیش صهیونیست‌ها تبدیل شد. 

چرا نهادهای بین‌المللی به‌ویژه کشورهای اسلامی درباره این مسئله سکوت کرده‌اند؟ 
متأسفانه بازتاب رفتارهای غیرحقوق بشری اسرائیل به‌ویژه در مورد اسرا در کشورهای اروپایی و آمریکایی بیش از کشورهای عربی است. حداقل این است که آن‌ها واکنشی نشان می‌دهند هرچند صوری و یا در حد صدور بیانیه‌ای باشد. اما کشورهای عربی متأسفانه کاری به این اتفاقات ندارند که مسئله بسیار دردناکی است. چرا که این‌ها در مسیر عادی‌سازی روابط با اسرائیل هستند و سعی می‌کنند در کمترین حالت فشار و تنش با اسرائیل قرار گیرند.

خبرنگار: زینب اصغریان