​​​​​​​مدیر طرح امنیت منطقه‌ای در برنامه خاورمیانه دانشگاه اتحادیه اروپا در پاسخ به این سؤال که آیا ژرف‌تر شدن روابط با چین و روسیه که امروز از آن به عنوان اتحاد این سه کشور یاد می‌شود ممکن است حتی باوجود توافق احتمالی ایران را وارد یک تقابل جدید با ایالات متحده و غرب کند، گفت: من فکر می‌کنم آنچه مهم است این است که ما باید این حساسیت تاریخی را همیشه پس ذهنمان داشته باشیم که وارد تقابل بین ابرقدرت‌های شرق و غرب نشویم. واقعیتی که امروز وجود دارد این است که امروز روسیه و چین و آمریکا با هم وارد یک تقابل شده‌اند. تمایل به هر کدام از این قطب‌های قدرت، واکنش قطب مقابل را در پی خواهد داشت. آنچه امروز از رفتارهای ایران تعبیر می‌شود تمایل ایران به قدرت‌های شرقی است. اگر امروز روابط خارجی ایران و شرکای تجاری و سیاسی ایران را نگاه کنیم مهم‌ترین آن‌ها یا همسایگانمان هستند یا چین و روسیه. از نظر غرب امروز ایران به عنوان بازیگری در کنار روسیه و چین تلقی می‌شود که در پی آن است تا نظم امنیتی مورد نظر آمریکا را دچار تغییر کند. ایران از این تلاش تعبیر به استقلال می‌کند ولی از منظر آمریکا این، طرفداری از نظام امنیتی که روسیه و چین به دنبال آن هستند تعبیر می‌شود و این ریسک بزرگی است و این نگرانی یک نگرانی جدی است که بی‌دقتی و محاسبه غیردقیق تحولات قدرت در سطح جهانی می‌تواند ایران را به بازی خطرناکی وارد کند.