«یوسفعلی میرشکاک» منتقد، شاعر و پژوهشگر ادبی در پنجمین نشست «درس‌گفتارهای شاهنامه» که هر هفته سه‌شنبه‌ها به‌ همت دفتر پاسداشت زبان فارسی حوزۀ هنری برگزار می‌شود، بخش «کیومرث» شاهنامه را خواند. او  با بیان اینکه از این قسمت وارد بخش اصلی شاهنامه می‌شویم، توضیح داد: اینجا آمده است پادشاهی کیومرث ۳۰ سال بوده است یعنی نخستین انسان (شهریار) که اولین خلیفه خداست، ۳۰ سال بوده است در حالی که دیگری ۱۰۰ سال و شخص دیگری هزار ساله است. این سال‌ها سال تقویمی نیست و از حساب و کتاب عمر مرسوم ما نیست و دقیق نمی‌توانیم بگوییم چه چیزی است و آیا این زمان مدت شهریاری خاص اشخاص بوده است اما مسلم است که جزو رموزی است که شکافتن آن دشوار است.
این شاعر سپس ضمن اشاره به معنای اسم «کیومرث» در خصوص نقش فردوسی بر زنده نگه داشتن اسطوره‌ها اظهار کرد: اینجا معنی کیومرث یعنی زنده میرنده؛ کیو یعنی زنده که در برخی از اساطیر مشاهده می‌کنیم یک گاو ویژه مقدس و کیومرث با هم آفریده شده‌اند. متأسفانه اسناد اساطیری ما گم و گور شده است و اگر فردوسی همین قدر به اساطیر نمی‌پرداخت امروز ما نمی‌دانستیم چه داشته‌ایم و نداشته‌ایم و البته پژوهش در اساطیر ما خیلی اندک است چون همه چشم ما در همه موضوعات به غرب است و اینکه چه زمانی نگاهمان به خودمان باشد زمان زیادی طول خواهد کشید و برگشتن به هویت دینی و ملی خودمان به معنی کلمه خیلی کار لازم دارد.
این منتقد و پژوهشگر ادبی در ادامه گفت: این نشان می‌دهد سرآغاز تمدن بشری در اساطیر ما با کیومرث بوده است.
به گیتی درون سال سی شاه بود/  به خوبی چو خورشید بر گاه بود
میرشکاک در تشریح این ابیات گفت: اینجا معلوم می‌شود ۳۰ سال ربطی به عمر کیومرث ندارد بلکه مربوط به شهریاری اوست.
همی تافت زو فرّ شاهنشهی/چو ماه دو هفته ز سرو سهی
دد و دام و هر جانور کش بدید/ ز گیتی به نزدیک او آرمید
وی افزود:این ابیات نشان می‌دهد کیومرث نه فقط بر جنس خودش خلافت دارد بلکه بر همه موجودات خلافت دارد. «إِنِّی جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً» درباره حضرت آدم(ع) یعنی همین حکومت بر همه موجودات لذا همه موجودات از آدم آیین یاد می‌گیرند.