ساختار بازارها را می‌توان در یک طیف تعریف کرد که یک سوی آن به رقابت کامل و سوی دیگر آن به انحصار کامل ختم می‌شود. بازار رقابت کامل تعداد زیادی تولیدکننده و تعداد زیادی مصرف‌کننده وجود دارد به نحوی که همه بنگاه‌ها قیمت‌پذیر بوده و هیچ بنگاهی به تنهایی توانایی تأثیرگذاری بر قیمت محصولات بازار را ندارد و محصولات همگن هستند. در نقطه مقابل، بازار انحصار کامل ساختاری از بازار است که یک شرکت تسلط کامل و کافی روی کالا یا محصولی خاص دارد و  انحصارگر تنظیم‌کننده قیمت است. در میانه این دو ساختار حدی بازارها، ساختارهای دیگری قرار دارند که یکی از آن‌ها رقابت انحصاری است. بازار رقابت انحصاری بازاری است که تعداد زیادی تولیدکننده، محصولات خود را متمایز از یکدیگر (از نظر برند و کیفیت) به بازار عرضه می‌کنند.  بازار خودرو ایران گرایش بیشتری به سمت رقابت انحصاری دارد. خودروسازان هر یک از قدرت محدودی در قیمت‌گذاری محصولات خود برخوردارند، این قدرت از طریق فشار رقابتی خودروسازان دیگر و خودروهای وارداتی محدود شده است.