برخی در توجیه تأخیر در  بچه‌دار شدن می‌گویند: می‌خواهیم راحت باشیم. اتفاقاً بچه وسیله‌ راحتی است. من یك‌وقت نوشتم نوزاد 20 مدیریت را در پدر و مادر تزریق می‌كند. این دانشكده مدیریت ببینید چیست، شاید بعضی از شما در مدیریت لیسانس و دكترا داشته باشید. نظارت، برنامه‌ریزی، كنترل، تشویق، هرچه در تیتر كتاب‌های مدیریت هست، اتوماتیک در مادر هست. همین كه مادر بچه را به دنیا آورد، پدر همین كه صاحب بچه شد، نظارت می‌كند، كنترل و تشویق و برنامه‌ریزی می‌كند. دختر دو سالش است، هرچه گیر مادر آمد، می‌گوید: برای جهیزیه‌اش می‌گذارم. 20سال دیگر عروس می‌شود. پدر می‌خواهد برنامه‌ریزی كند، می‌گوید: یک زمینی بخرم كه بتوانم طبقه بالایش را برای پسرم بسازم. چنان كنترل می‌كنند، تشویق می‌كنند.
بعضی‌ها می‌گویند: یک بچه داشته باشیم بس است. می‌گوییم: چرا؟ می‌گوید: آدم بهتر می‌رسد تربیت كند. هیچ دلیلی نداریم كسانی كه بچه‌ كمتری دارند، تربیتشان بهتر است. آدم داریم 9تا بچه دارد، هر 9 تا بچه، گل هستند. آدم داریم دو تا بچه دارد، هر دو جانور هستند. یعنی ما هیچ آماری نداریم آن كسی كه بچه‌اش كم است، ادبش بیشتر است.
آن‌هایی هم که عروس و داماد شدند، برای آن‌هایی كه عروس و داماد نشدند، دلالی کنند. یک تریاكی، یک تریاكی می‌سازد. یک عروس هم یک دختر را عروس كند. او كه وضعش خوب است، از نظر مالی کمک کند، کسی که وضعش خوب نیست، دختر و پسرهای خوب سراغ دارد. یک كاری كنیم كه مشكل ازدواج حل شود.
نامه‌ای خدمت رهبر معظم انقلاب نوشتیم، گرفتاری‌های ازدواج را گفتیم كه اصلاً باید وزارت ازدواج یا یک بنیاد ازدواج درست شود. ما بنیاد شهید و بنیاد مستضعفین داریم. خب چند شهید و مستضعف داریم؟ 90درصد گیر ازدواج هستند. این باید درست شود، رهبر معظم انقلاب هم موافقت كردند، ان‌شاءالله در زمان حیات ما باشد یا بعد از مرگ ما، امیدواریم این كار انجام شود كه ازدواج آسان شود. كار نباید عیب باشد. یک خانمی بگوید من دكتر هستم، اما این هنر را هم دارم. این آقا بگوید من استاد دانشگاه هستم، اما این هنر را هم دارم. كار عیب نیست، زوج‌ها باید بچه‌دار شدن را به تأخیر نیندازند و هم زود بچه بیاورند و هم زیاد.