در سوره نساء آیه خیلی مهمی داریم که می‌فرماید: «لیس بامانیکم ولاامانی اهل الکتاب من یعمل سوءایجز به ولایجد له من دون الله ولیا و لانصیرا». خیالاتی که اهل کتاب پیش خودشان کرده‌اند و می‌گویند ما فرزندان خدا هستیم و دو سه روز بیشتر در جهنم معطل نخواهیم شد و اصلاً عذاب نخواهیم دید؛ این‌ها خیالاتی است که کرده‌اند و بیخود است.  نکند شما هم چنین خیالی داشته باشید. ما دوستی اهل‌بیت(ع) را داریم. این دوستی اهل‌بیت(ع) حتماً نجات‌بخش است و بروبرگرد ندارد، اما باید حفظش کرد. یک دروغ به محبت لطمه می‌زند. نگاه به نامحرم به صورت دریده، به محبت لطمه می‌زند. محبت قیمتی است، باید از آن مواظبت کنیم. 
روایت از رسول خدا(ص) نقل شده که فرمودند: سه چیز است که هیچ کس اجازه ندارد برخلافش عمل کند. یکی محبت و خدمت به پدر و مادر؛ این عاقبت به‌خیری می‌آورد؛ آن محبتی که اصل دین شماست را حفظ می‌کند. این حفظ می‌کند. خدمت به پدر و مادر، چه مسلمان باشند و چه نامسلمان، وظیفه‌ای است که هیچ کس اجازه ندارد آن را ترک کند. 
دوم، وفای به عهد است. مسلمان وقتی عهد می‌کند، پای عهدش می‌ایستد. باید بایستد. اگر در عهد و پیمانش سستی کند، نشانه ضعف ایمانش است. آن وقت اگر این ضعف ایمان باشد، نمی‌دانیم عاقبتش چه می‌شود.
 سوم امانت‌داری است. آقا من حرفی به شما زدم. شما این را 10 جا بردی و خبرش را رساندی. این خلاف امانت است. سِر، امانت است. این‌ها را باید حفظ کرد. نشانه مسلمانی است، نشانه مسلمانی.
نوجوان‌ها کم حساب نکنند. این چشم گفتن در مقابل پدر و مادر از زبانتان نیفتد. هرچه فرمودند بگویید چشم، آدم عاقبت به‌خیر می‌شود. فرمودند خیلی به نماز و روزه نگاه نکنید. نیم ساعت کنار مسجد می‌ایستد و نماز می‌خواند، این مهم نیست. ببینید راست می‌گوید یا نمی‌گوید. این آدم به عهدی که بسته عمل می‌کند یا نه؟ راست می‌گوید یا نه؟ فرمودند این می‌تواند عادت باشد؛ نماز، روزه، حالا بفرمایید سینه‌زنی؛ سینه‌زنی جزو جان ما شده. این تنها کافی نیست. باید ببینید با سایر چیزهای دیگر تطبیق می‌کند یا نه. چشم این آدم پاک است یا نه؟ زبانش پاک است یا نه؟ دروغ می‌گوید یا نه؟ امانتدار هست یا نه؟ راستگو هست یا نه؟