​​​​​​​هرچند در این میان برای بهبود وضعیت گیشه تدابیری در نظر گرفته شد، اما در جدول فروش نشانی از موفقیت این گریزگاه‌های مقطعی دیده نمی‌شود. اتفاقی که به طور جدی ذهن را به رویکردهای کلان‌تری در حوزه فرهنگ سوق می‌دهد و ضرورت برنامه‌ریزی و سیاست‌های همه جانبه‌تری را گوشزد می‌کند.  

علت توفیق پویانمایی‌ها
رضا درستکار، منتقد سینما در این گفت‌وگو بر اهمیت دستیابی به الگوهای موفق و آزمون پس داده‌ در سینما تأکید می‌کند و یکی از کلید‌های موفقیت فیلم‌ها را در بازگشت به اصالت سینما می‌داند. برای تأیید گفته‌های او می‌توان به پویانمایی‌هایی اشاره کرد که در روزهای بی‌فروغ گیشه در صدر فروش قرار دارند. در ابتدای گفت‌وگو با این منتقد سراغ پویانمایی‌ها می‌رویم و از او می‌پرسیم فروش قابل‌توجه پویانمایی‌های در حال اکران، آن هم در شرایطی که سینما در وضعیت عادی نیست این پرسش را به وجود می آورد که اساساً امتیاز این تولیدات در مقایسه با نسخه‌های قبلی چه بوده که چنین تفاوت معناداری در جذب مخاطب دارند؟ رضا درستکار در پاسخ به این پرسش با تأکید بر اینکه هر فیلمی که اصولی باشد بالطبع می‌تواند موفقیتی هم به دست بیاورد، ریشه این اقبال را در پرداخت درست عناصر داستانی می‌داند.

اراده فرهنگی
درستکار با بیان اینکه در این اوضاع و احوال، مسئله سینما رفتن از اولویت مردم خارج شده است به ریشه‌های فرهنگی این مسئله اشاره می‌کند و می‌افزاید: متأسفانه دولت سویه فرهنگی ندارد، معضلی که در دولت قبلی هم وجود داشت و می‌بینیم برخی مسئولان برای مبانی فرهنگی اهمیتی قائل نمی‌شوند و مشخص است که در حوزه موسیقی، تئاتر، سینما و اساساً حوزه فرهنگ اراده درستی وجود ندارد. اگر فقط می‌خواهیم مردم را به سینما بکشانیم و مسئله‌مان بلیت فروختن است، همین امروز می‌توان یکی از فیلم‌های توقیفی را اکران کرد، مردم هم بلیت می‌خرند، اما بدانیم که با این روش کار فرهنگی صورت نگرفته است. به گفته این منتقد؛ کار فرهنگی آنجایی شکل می‌گیرد که یک مدیر فرهنگی شایسته منصوب شود و در عین حال که مردم را به سینما رفتن ترغیب می‌کنیم آن‌ها نیز در پایان با اندکی اندیشه، تفکر و خاطره خوب از سالن خارج شوند.

 طرح‌های تشویقی
درستکار درباره کارایی و نتیجه‌بخشی طرح‌های حمایتی از فیلم‌ها می‌گوید: بعید به نظر می‌رسد این طرح‌های تشویقی، آن هم در شرایطی که مردم با سینما قهر کرده‌اند آنچنان نتیجه‌ای دربر داشته باشد. در شرایط کنونی مردم فعالیت‌های اجتماعی سرگرم‌کننده مانند سینما، کنسرت و تئاتر را برنمی‌تابند. حالا در این شرایط طرح‌هایی می‌گذارند که استقبالی از آن‌ها نمی‌شود. سؤال اینجاست که اصلاً چند درصد فیلم‌سازان در این شرایط فیلمشان را اکران می‌کنند که برایشان طرح تشویقی هم گذاشته‌اند؟
درستکار با بیان اینکه این طرح‌ها سینما را نجات نمی‌دهد، تأکید می‌کند: البته من این را قبول دارم که سینما یعنی گیشه! اما با این شیوه مدیریت نمی‌توان گیشه را احیا کند.
از او درباره راه‌های خروج از روزهای بحرانی سینما می‌پرسیم که می‌گوید: اگر سینمای ایران می‌خواهد به موفقیتی دست پیدا کند ناگزیر به تبعیت از الگوهای امتحان پس داده‌ای است که موفقیتشان اثبات شده است.

خبرنگار: صبا کریمی