شور و حال نوجوانی و رفاقت در کنار ارادت به ثامن‌الحجج(ع) اسباب خدمتگزاری در این موکب بود و کتیبه‌نویسی یکی از کارهایی بود که در بخش بنات‌الرضا(ع) انجام می‌شد.
مهربانی نخستین مشق خدمتگزاری هما یوسفی از دانش‌آموزان پایه دوازدهم مدرسه امام رضا(ع) است. او کار کتیبه‌نویسی انجام می‌دهد و درباره خدمتش می‌گوید: کتیبه علی بن موسی الرضا(ع) را می‌نویسم که برای من که از کربلا جا مانده‌ام این کار حس و حال خوبی دارد و از امام رضا(ع) کربلای امام حسین(ع) را می‌خواهم. با حفظ حجاب و خواندن نماز سر وقت می‌توانم بنت‌الرضا(ع) باشم. از کارهای دیگر در این موکب ثبت لحظات خدمتگزاری با عکس است. سمیه نقدی، دانش‌آموز واحد یک دبیرستان امام رضا(ع) کار عکاسی انجام می‌دهد. او می‌گوید: نیتم شادی امام رضا(ع) است و من می‌توانم با مهربانی و برخورد خوب با زائران حضرت بنت‌الرضا(ع) باشم. رئوفی امام هشتم(ع) همیشه برای من الگو بوده و اگر بتوانم از مهربانی امام درس بگیرم و آن را در زندگی‌ام جاری کنم بهترین اتفاق‌ها برایم می‌افتد و می‌توانم قول بدهم هر جا اسم امام رضا(ع) بود به دیگران خدمت‌رسانی کنم. راهنمای زائران مهربانی و خوشرویی می‌خواهد. مهدیه افشار مقدم از واحد یک مدرسه امام رضا(ع) است که کار راهنمای زائر را انجام می‌دهد. او درباره خدمتش عنوان می‌کند: اگر کسی راهنمایی بخواهد به آن‌ها کمک می‌کنم و اگر بتوانم با برخورد خوب به دیگران به اسم امام هشتم(ع) خدمت‌رسانی کنم بنت‌الرضا(ع) هستم. آرزویم پرستار شدن است و نیت دارم اگر پرستار شدم موکبی برای خدمت به زائران نزدیک حرم امام حسین(ع) بزنم و به نام امام هشتم(ع) خدمت‌رسانی کنم. خدمتی به اسم شهیدان و یاد و نام شهدا در این موکب از قلم نیفتاده و تعدادی از دانش‌آموزان به معرفی شهدا به مراجعه‌کنندگان موکب می‌پردازند. مبینا ارزنی، ۱۴ساله از واحد ۱۲ مدرسه امام رضا(ع) است. او درباره خدمتش می‌گوید: کار من معرفی شهیدان به زائران است که وقتی به سمت حرم می‌روند با یاد شهید قدم بردارند و نائب‌الزیاره شهدا باشند. اگر بتوانم بنده واقعی خدا باشم بنت‌الرضا(ع) می‌شوم.
مادران امام رضایی
در این موکب والدین نقش مهمی در همراهی با فرزندانشان دارند. مادر فاطمه سنگ‌خواستی در پشتیبانی موکب مشارکت دارد. او می‌گوید: بزرگ‌ترین نتیجه این کار این است که صمیمیت بین من و دخترم بیشتر می‌شود و فاصله سنی ما به واسطه این همدلی و همراهی کم می‌شود. دعای من عاقبت به خیری دخترم است و همین که می‌بینم به علی بن موسی الرضا(ع) خدمت می‌کند فکر می‌کنم در این مسیر قرار دارد. مادر یکتاسادات گل‌میمی هم مشغول آماده‌سازی بسته متبرک فرهنگی است. او عنوان می‌کند: من و دخترم عاشق غریب‌الغربا هستیم و همین قدر که با هم می‌رویم و می‌آییم یعنی با هم بیشتر دوستیم. این حرکت سبب می‌شود دخترم هم یاد بگیرد و در آینده هم همین رفتار را با بچه‌هایش داشته باشد. بزرگ‌ترین دعایم برای همه دختران اینجا این است که عاقبت به خیر شوند. خدمتگزاری به امام هشتم در موکب در غرفه ابناالرضا(ع) مسیر دیگری دارد و پسران با چای و دمنوش از میهمانان حضرت پذیرایی می‌کنند.
نوجوانان ولایی
سید محمدفؤاد رئوف از واحد ۹ مدرسه امام رضا(ع) است که در بخش ابن‌الرضا(ع) خدمت می‌کند. او می‌گوید: دوست دارم به بقیه کمک کنم تا مهربانی امام هشتم(ع) را نشان دهم. من از خدمتی که انجام می‌دهم خوشحالم و می‌دانم در زندگی‌ام تأثیر خوبی دارد و پدر و مادرم خیلی خوشحال می‌شوند. اگر امام رضایی عمل کنیم می‌توانیم ابن‌الرضا(ع) باشیم و تا ایمان نداشته باشیم نمی‌توانیم امام رضایی باشیم. علیرضا غلامی کلاس یازدهم از مدرسه علوم و معارف اسلامی درباره اینکه چطور می‌تواند ابن‌الرضا(ع) باشد عنوان می‌کند: با دنبال کردن سبک زندگی حضرت و صفات ایشان مانند پاک بودن، اخلاص و در کار خیر همکاری کردن می‌توانم در این مسیر باشم. کار در این موکب بزرگ‌ترین برکتش این است که در مسیر حق قرار بگیرم.
خبرنگار: طاهره فجرداودلی