کاراکتری متفاوت از سایر نقش‌های او که به کمک بازی خوب و گریم حرفه‌ای ایمان امیدواری تبدیل به یکی از شخصیت‌های به‌یادماندنی و قابل توجه فیلم شده تا جایی که برای او نامزدی بهترین بازیگر نقش مکمل زن را از جشنواره سی و نهم فجر به همراه داشت. 
این بازیگر پیشکسوت روزهای پرکاری را می‌گذراند؛ «ابلق» به کارگردانی نرگس آبیار از هفته گذشته اکران خود را آغاز کرده و همچنین مشغول بازی در یک پروژه سینمایی است. در عصر یکی از همین روزها در مسیر بازگشت از صحنه فیلم‌برداری با او همکلام می‌شویم و درباره تجربه حضورش در «ابلق» به گفت‌وگو می‌نشینیم. 

 گریمی سخت و زجرآور
«ابلق» برای گیتی معینی فراز و نشیب‌های بسیاری داشته؛ از آسیب‌هایی که هنگام فیلم‌برداری برایش پیش آمده تا دلخوری از نگرفتن سیمرغی که بر این باور است حقش بوده و باید آن را بدست می‌آورده است.
معینی با ابراز خوشحالی از اکران این فیلم می‌گوید: با توجه به حساسیت‌هایی که موضوع «ابلق» داشت زحمات زیادی برای ساختش کشیده شد وامیدوارم مردم از آن استقبال کنند.
این بازیگر درباره همکاری با نرگس آبیار می‌گوید: آبیار بسیار دوست‌داشتنی و همکاری با او فوق‌العاده است و من همه تلاشم را کردم تا این نقش دربیاید. هر فیلمی سختی‌های خاص خودش را دارد اما این پروژه برای من خیلی سخت بود چرا که گریم بسیار سنگینی داشتم و تحمل کردن دندان مصنوعی، فک، کلاه گیس و... برایم بسیار مشکل و حتی گاهی با زجر همراه بود.
«هنگام فیلم‌برداری این پروژه دو بار کارم به بیمارستان کشیده شد!» این را گیتی معینی می‌گوید و ادامه می‌دهد: لوکیشن «ابلق» در ارتفاعات فرحزاد بود و ما آنجا مستقر شده بودیم. خب شرایط فیلم‌برداری در آن محیط سختی‌های خاص خودش را داشت. بیشتر محلی‌های آنجا آدم‌های خوبی بودند اما عده‌ای دیگر هم گروه تولید را اذیت می‌کردند و ما در آن دوران خیلی مورد تهاجم قرار گرفتیم که خوشبختانه با مدیریت و درایتی که تهیه‌کننده فیلم، آقای قاسمی داشتند قضیه را پشت سر گذاشتیم و کار را به پایان رساندیم.
یک بار سر صحنه فیلم‌برداری بچه‌های تدارکات مشغول شکستن یخ بودند که نمی‌دانم چطور شد یخ زیر پای من رفت و سُر خوردم و پایم آسیب دید؛ تقریباً چند روز پس از این اتفاق بود که یکی از خلافکاران آن محله که حضور ما موجب اختلال در کارش شده بود با عصبانیت یک درختچه را شکست و به سمت ما هجوم آورد و می‌خواست با آن، دوربین را بشکند؛ در این میان با آن به پای من زد و پای دیگرم هم آسیب دید و سبب شد چند روزی در بیمارستان بستری باشم. 
آن روزها خیلی سختی کشیدم. وقتی پایم شکست خانم آبیار برایم پرستار خصوصی گرفت و سنگ‌تمام گذاشت. او با اشراف و تسلطی که به کار داشت آن را خیلی خوب مدیریت کرد.

 رابطه حرف اول را می‌زند!
با این حال، تلاش‌های گیتی معینی در خلق نقش «عشرت» از نگاه داوران دور نماند و او توانست نامزد بهترین نقش مکمل شود؛ گرچه از نگرفتن سیمرغ حسابی دلخور است اما منتقدان و مخاطبان بازی خوبش را ستودند. او می‌گوید: فیلم‌های نرگس آبیار همیشه در جشنواره‌ سیمرغ‌ها را بدست می‌آورد اما این بار حق من پایمال شد، در حالی که مردم و هر کسی که فیلم را دیده بود می‌گفتند سیمرغ حق من بوده؛ اما نشد و عیبی هم ندارد گرچه ممکن است دیگر این اتفاق برایم تکرار نشود. 
وی در پاسخ به اینکه چطور توانست نقش مادری متفاوت از سایر نقش‌های کلیشه‌ای را رقم بزند، این‌طور می‌گوید: واقعیت این است من ابتدا نمی‌دانستم نقش به این شکل است، البته خانم آبیار به من گفته بود این نقش سنگینی است و تصور می‌کرده من از پس آن برمی‌آیم و به همین دلیل سراغ من آمده است. او به من گفت این نقش برای شما ساخته شده و من هم قبول کردم. خانم آبیار برای یادگیری زبان قمی سه ماه با من تمرین کرد، من هم وقتی کاری را آغاز می‌کنم به آن متعهد هستم و تلاش می‌کنم آن را به بهترین نحو ممکن انجام دهم و از هیچ بخش آن شانه خالی نمی‌کنم و انضباط خاصی در کار دارم. البته آبیار و تهیه‌کننده هم به من گفتند اجازه نمی‌دهیم شما آسیب ببینید و واقعاً تلاششان را هم کردند ولی به دلیل نوع گریم و... شرایط کم‌کم سخت‌تر شد اما به‌قول شاعر «درس ادیب اگر بود زمزمه محبتی/ جمعه به مکتب آورد طفل گریزپای را»؛ اگر محبت وجود داشته باشد همه چیز درست می‌شود و به دلیل همین محبت این مسیر برای من هموار و مشکلات آن هم حل شد.

 «ابلق» جامعه را درگیر خود کرده است
معینی در پایان این گفت‌وگو از مردم برای تماشای این فیلم دعوت می‌کند و باور دارد این فیلم بر مبنای یک واقعیت ساخته شده است. او می‌گوید: «ابلق» قصه‌ای دارد که جامعه را درگیر خود کرده و این اواخر هم زیاد شاهد این معضلات در دنیا بودیم. 
اگر می‌خواهید برشی از یک واقعیت را ببینید و یکی دو ساعت از مشکلات روزگار دور باشید این فیلم را حتماً ببینید، زیرا همه چیز در آن وجود دارد؛  صحنه‌های طنز و جدی می‌بینید و در عین حال فیلم حاوی پیام‌های بسیاری است.

خبرنگار: صبا کریمی