printlogo


نکته ها حجت‌الاسلام محسن قرائتی
 مباهله، نشان‌دهنده مستجاب‌الدعوه بودن  اهل بیت پیامبر(ص)


روز مباهله چه وقت است؟ 6 روز به محرم، 24 ذی‌الحجه یا بیست و پنجم. دعوت به مباهله مخصوص نصاری هم نبوده، بلكه پیغمبر در مورد یهودی‌ها هم دعوت به مباهله كرد. مؤمنان هم می‌توانند به هم مباهله كنند. وقتی چانه می‌زنند می‌گویند: آقا آخرین خط این است كه نفرین كنیم. خدایا اگر حق من است، حقم را چنین كن. منتها زود وارد مباهله نشوند. یک اشكالی كردند می‌گویند: «نِساءَنا» زن‌هایمان را بیاوریم. پیغمبر در مباهله فقط چه كسی را آورد؟ حضرت زهرا(س)  را؛ یكی بود. پس چرا می‌گوید: «نِساءَنا»؟ این موارد دیگر هم هست كه یكی بوده ولی خدا جمع می‌گوید. مثلاً یک نفر گفت: خدا فقیر است. آن‌وقت قرآن نمی‌گوید: «قالَ» می‌گوید: «قالُوا إِنَّ الله فَقیر» (آل‌عمران/181). موارد متعددی داریم كه گاهی به‌خاطر احترام یا به خاطر عظمت یا دلیلی دیگر مثلاً یكی را جمع می‌گوید. قصه‌ مباهله برای شیعه است؟ ابداً! ماجرای مباهله را 51 نفر از صحابه نقل كردند. از اهل سنت، فخر رازی، تفسیر كبیر، تفسیر آلوسی، تفسیر مراغی، مستدرک حاكم، كامل ابن اثیر، مسند امام احمد حنبل، روح البیان، المنار، ابن كثیر و 60 نفر از بزرگان را احقاق الحق آورده كه ماجرای مباهله را نقل كردند. یک مسئله دیگر اینكه می‌گویند امام حسن (ع) و امام حسین(ع) این‌ها پسران پیغمبر نیستند. پسران علی (ع) هستند. قرآن می‌گوید: «و ابناءَنا» پیغمبر فرمود: می‌گوییم بچه‌هایمان بیایند. به چه كسی گفت: «ابناءنا»؟ به حسن (ع) و حسین (ع). پیداست كه اولاد دختری هم اولاد انسان است. نوه‌ دختری هم اولاد است. این در مقابل اینكه هی می‌خواهند امام حسن (ع) و امام حسین(ع) را از پیغمبر جدا كنند، می‌گویند: این‌ها اولاد علی (ع) هستند، اولاد پیغمبر نیستند. قرآن می‌گوید: «ابناءنا» ابناء اِبن است، پسر من است. آخر در مقابل قرآن كه نباید اجتهاد كرد. بچه‌ دختری هم بچه‌ انسان است، اولاد علی (ع) هم اولاد پیغمبر است.  استدلال را باید با استدلال جواب داد اما مجادله و لجاجت را باید سركوب كرد. ما اهل لعنت نیستیم، اما وقتی استدلال می‌آوریم و نمی‌پذیرد، كسی كه منطق را قبول نمی‌كند، استدلال را قبول نمی‌كند، معجزه را قبول نمی‌كند، با او می‌شود مباهله كرد. از این معلوم می‌شود اهل بیت پیغمبر مستجاب‌الدعوه هستند. از این معلوم می‌شود در دعا بچه‌هایمان را هم با خودمان ببریم. حدیث داریم می‌خواهی به فقیر پول بدهی، به بچه‌ات بده و بگو تو به فقیر بده. یعنی این انفاق را به یک نسل دیگر هم منتقل كن.