مشهد در این روزها مملو از تکیه‌ها، هیئت‌ها و دسته‌های عزاداری است که مقصد همه‌شان حرم مطهر رضوی است. طی روزهای تاسوعا و عاشورا، سوگواران اباعبدالله‌الحسین(ع) در قالب دسته‌های عزاداری به سمت حرم مطهر رضوی حرکت کردند و صحنه‌های بی‌بدیلی از شور عاشقی را به نمایش گذاشتند؛ صحنه‌هایی که در آن مرد و زن، کوچک و بزرگ، پیر و جوان به اقامه عزا پرداختند و هر یک به نوعی ارادت خویش را به محضر آن حضرت عرضه داشتند.
در روز عاشورا خیل عاشقان و دلدادگان اهل‌بیت(ع) با حضور در رواق امام خمینی‌(ره)، در مراسم مقتل‌خوانی که به مناسبت شهادت امام حسین (ع) و یاران با وفایش برگزار شده است، گردهم آمدند. حاج امیر عارف، ذاکر اهل بیت(ع) با نوای حزن‌انگیز خود، روضه شهادت امام حسین(ع) را می‌خواند و اشک ماتم را بر گونه‌های عاشقان حسینی جاری می‌کند.
حسن ختام این عزاداری‌ها و عرض ارادت‌ها، سخنان آیت‌الله سیداحمد علم‌الهدی و قرائت مقتل امام حسین(ع) توسط او بود که در حرم مطهر رضوی برگزار شد.
آیت‌الله علم‌الهدی در مراسم عزاداری صبح عاشورا با بیان اینکه روز عاشورا روز «اشک» است، گفت: معمولاً اشکی که از چشم ما جاری می‌شود، بر دو قسم است؛ یک اشک سرد و یک اشک گرم است.
وی ادامه داد: وقتی در مقابل یک خبر مسرت‌بخش مثل دیدار یک عزیز ذوق‌زده می‌شوید، گریه می‌کنید و اشک جاری می‌شود. این اشک، اشک سرد است و عرب‌ها به این اشک «قره‌الاعیون» می‌گویند یعنی اشکی که چشم را سرد می‌کند و عرب‌ها دعا می‌کنند که خدا چنین اشکی نصیب تو کند.
نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی با بیان اینکه در مقابل اشک سرد، اشک گرم قرار دارد، افزود: اشک گرم هنگام مصیبت، رنج و غم یا یادآوری آن مصیبت از چشم جاری می‌شود. این اشک، اشک گرم نامیده می‌شود؛ زیرا از سوز دل برآمده و چشم را می‌سوزاند.

اشک گرم، اشک بر مصیبت
آیت‌الله علم‌الهدی با اشاره به اینکه اشک بر مصائب سیدالشهدا(ع)  اشک گرم است، ابراز کرد: امروز که بر مصائب ابی‌عبدالله(ع) گریه می‌کنید، احساس می‌کنید چشمتان گرم شده و این اشک از سوز جان است.
وی با اشاره به حدیثی از امام هشتم(ع) درباره روز عاشورا که می‌فرمایند «إنّ یوم الحسین أقرح جفوننا و أسبل دموعنا، و أذّل عزیزنا یا أرض کربلا أورثتنا الکرب و البلاء إلى یوم القیامة فلیبک الباکون، فإنّ البکاء علیه یحطّ الذّنوب العظام»، خاطرنشان کرد: امام رضا(ع) می‌فرمایند «روز عاشورا پلک‌های ما را زخمی کرد» یعنی امام رضا (ع)آن‌قدر روز عاشورا گریه می‌کردند که پلک چشمشان زخم می‌شد، «روز عاشورا چشم‌های ما را ناودان قرار داد»؛ یعنی همان‌طور که از ناودان باران می‌آید، از چشم ما اشک جریان دارد.
عضو مجلس خبرگان رهبری به جایگاه اشک بر سیدالشهدا(ع) اشاره کرد و گفت: سیدالشهدا(ع) در روایتی فرمودند «کسی که در پیش او مصائب ما ذکر شود و او حتی به ‌اندازه یک بال مگس گریه کند، خدا گناهان او را ولو به‌ اندازه کف دریا باشد، می‌آمرزد»؛ این وعده‌ای است که امام حسین(ع) به گریه‌کنان خود دادند.

اشک بر سیدالشهدا(ع) از نشانه‌های مؤمن است
آیت‌الله علم الهدی، اشک بر مصائب سیدالشهدا(ع) را یکی از نشانه‌های مؤمن عنوان کرد و افزود: امام صادق(ع) از قول امام حسین(ع) نقل کردند «من کشته اشک‌ها هستم، هر مؤمنی به یاد من بیفتد، اشکش به خودی خود جاری می‌شود. این علامت مؤمن و کسی است که ایمانش ایمان قوی بوده است».
وی تصریح کرد: شهادت عزیزان سیدالشهدا(ع) از شهادت حضرت مسلم در شهر کوفه آغاز شد، از روز نهم ماه ذی‌الحجه شهادت کربلا آغاز شد که در این روز، جناب مسلم شهید شدند؛ اما وقایع روز عاشورا از سحر آن روز آغاز شد؛ سیدالشهدا(ع) امروز سحر بعد از اینکه تهجدشان را انجام دادند، مقداری به خواب رفتند. بیدار که شدند، فرمودند «من در خواب دیدم یک عده سگ‌ به من حمله کردند، می‌خواهند مرا تکه‌تکه کنند و در بین سگ‌ها، یک سگ سیاه‌وسفید است. دیدم این سگ بیش از سگ‌های دیگر به من حمله می‌کند. گمان می‌کنم مردی که امروز سر از بدن من جدا می‌کند، یک فرد پیس باشد. بعد از دیدن این سگ‌ها، چشمم به پیغمبر افتاد، جماعتی از اصحاب با پیغمبر بودند. پیغمبر آمد و فرمود پسرم امروز تو را می‌کشند. خداوند ورود تو را به اهل آسمان‌ها و بهشت بشارت داده. پسرم افطار امشب تو با من است، بشتاب و امروز را به تأخیر نینداز...».
امام جمعه مشهد خاطرنشان کرد: در هنگام تعقیبات نماز صبح، سپاهیان عمر سعد هوسه‌کنان به سمت خیمه‌ها هجوم آوردند. امام دستان خود را رو به آسمان بلند کرد و فرمود «پروردگارا تو امید و پناه من هستی و هر سختی بر من وارد شد، امکانات و اطمینان من تو بودی». مقابل خیمه‌گاه ایستادند و خطاب به کسانی که آمدند، فرمودند «ای کسانی که جمع شدید مرا بکشید، عجله نکنید، حرفم را بشنوید، موعظه‌ای که می‌کنم به نفع شماست. اگر انصاف به خرج دادید، سعادتمند خواهید شد».

تلاش سیدالشهدا (ع) برای هدایت دشمن
آیت‌الله علم‌الهدی با بیان اینکه سیدالشهدا(ع) مطالبی را برای آگاه شدن و نجات سپاهیان دشمن بیان کردند، اظهار کرد: بعد خطاب به سپاهیان دشمن فرمودند «بنشینید و فکر کنید من چه کسی هستم و بعد به خودتان برگردید، نفستان را مورد عتاب قرار دهید که آیا کشتن من به صلاح است؟ آیا هتک حرمت من به صلاح شماست؟ آیا من پسر دختر پیغمبر و پسر وصی پیغمبر شما نیستم؟» بعد از این صحبت‌ها، لشکر عمر سعد به خیمه‌ها حمله کرد، تیراندازی آغاز شد و تعدادی از سپاه امام حسین(ع) به شهادت رسیدند.
وی با تأکید بر اینکه سیدالشهدا (ع) تا آخرین لحظات، تلاش برای بیدار کردن سپاهیان دشمن داشتند، گفت: امام حسین(ع) بعد از تهاجم دشمن به خیمه‌ها، به سپاهیان خود رو کردند و فرمودند آماده شوید برای رفتن به‌ سوی مرگی که در انتظار شماست.